മനക്കൽ ഗ്രാമം 9 [Achu Mon] 472

നിനക്കു മാത്രമാണ്… നിന്റെ ഉള്ളിലും, ചുറ്റ് പാടിലുമുള്ള എന്റെ സാന്നിധ്യത്തെ തിരിച്ചറിയാൻ സാധിച്ചത്…ഞാൻ ഈ ജനങ്ങളെ ശിക്ഷിക്കുന്നത് നിന്നിലൂടെയാണ്.. നീ അതിനു വേണ്ടി തിരഞ്ഞെടുക്ക പെട്ടവനാണ് … നീ ചെയുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ നിനക്കൊരു മനസ്താപവും വേണ്ട.. അത് നിന്റെ നിയോഗം ആണ്…

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ആ രൂപം അപ്രത്യക്ഷമായി… ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു…

ആരൊക്കയോ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത്… നോക്കിയപ്പോൾ വാനര പടയാണ്… എന്നെ തിരക്കി വന്നതാണ്…

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.. ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സൊന്നു തെളിഞ്ഞു…. എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് എവിടുന്നോ ഒരു ധൈര്യം വന്നു…

ആതിര എന്റെ അടുക്കൽ വന്നിരുന്നു…

ആതിര : എടാ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞപ്പോഴാ ഞങ്ങൾക്കും സമാധാനം ആയത്… എടാ നിനക്കിപ്പോഴും ദൈവവുമായി സംസാരിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടോ….

ഞാൻ : മ്മ… എന്ന് മുളിയതല്ലാതെ മറുപടി പറയാൻ പോയില്ല…

ആതിര : അടുത്ത പ്രാവശ്യം വരുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ കുടി ചോദിക്കണേ….

അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് കത്തിയത് ഇനിയും ഇതും പറഞ്ഞു ഓരോരുത്തർ എന്റെ അടുക്കൽ വരും… മൂഞ്ചി… അവരും ഇശ്വരനുമായിട്ടുള്ള ഒരു കണക്ഷൻ തപ്പി നടക്കുവാണ്…. അമ്പലത്തിൽ പോയി പ്രാത്ഥിച്ചിട്ട് കാര്യമൊന്നുമില്ല എന്നാണ്… അപ്പൊ പിന്നെ ഒരു ഡയറക്റ്റ് കണക്ഷൻ കിട്ടിയ ഇവര് വിടുമോ…

ഞാൻ : എടി നമ്പൂതിരി പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ… ഞാൻ വെറും നിമിത്തം മാത്രമായിരുന്നു… അത് കഴിഞ്ഞു… ഇനിയും എന്റെ മുൻപിൽ പ്രത്യക്ഷപെടുമോന്നൊരു നിർബന്ധവുമില്ല…