മനയ്ക്കലെ തേന്‍വരിയ്ക്ക s1 Ep2 [Padma Muraleedharan] 271

‘ങ്ഹും… ആയിക്കോട്ടെ… ആയിക്കോട്ടെ… ഏതായാലും ഞാന്‍ ഇറങ്ങുകയാണ്.’ അതും പറഞ്ഞു രവീന്ദ്രന്‍ പുറത്തേക്ക് എത്തിയതും സച്ചു ബൈക്കില്‍ വന്ന് ഇറങ്ങി.

‘ദീപ്തി തന്റെ മോന്‍ വന്നൂട്ടാ..’ രവീന്ദ്രന്‍ കടയിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ കടയില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു.

അവിടെ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നില്‍ക്കുകയാണ് സച്ചു.

സച്ചു. രവീന്ദ്രന്റെ ഒരേയൊരു ചേച്ചിയുടെ മകന്‍. പോളിടെക്നികില്‍ മൂന്നാം വര്‍ഷ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയാണ്.

സച്ചുവിന്റെ പത്താം വയസ്സില്‍ ആണ് ദീപ്തി രവീന്ദ്രനെ കല്ല്യാണം കഴിച്ചു വരുന്നത്. അന്ന് മുതല്‍ അവന്‍ ദീപ്തിയുടെ പെറ്റ് ബോയ് ആണ്. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു വന്ന പുതുപെണ്ണിന്റെ മടിയില്‍ കയറി സ്ഥാനം പിടിച്ചവന്‍ ആണ് സച്ചു.

ആ ബന്ധം കാലക്രമേണ വളര്‍ന്നു അത് വിശദമായി പിന്നീട് പറയാം.

രവീന്ദ്രന്‍ ഇറങ്ങിയതും അവന്‍ കടയില്‍ കയറി ദീപ്തിയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യ് ഇട്ടു കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നു. അവര്‍ രവീന്ദ്രന് ടാറ്റ നല്‍കി പറഞ്ഞു വിട്ടു. രവീന്ദ്രന്‍ മറഞ്ഞതും ജീന്‍സിന്റെ അകത്ത് വീര്‍പ്പുമുട്ടല്‍ അനുഭവിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ആ കൗമാര കുണ്ണ അമ്മായിയുടെ കുണ്ടി പാളികളില്‍ വെച്ച് അമര്‍ത്തി.

‘ങ്ഹും… നല്ല ഫോമിലാണല്ലോ…?’ ദീപ്തി.

‘അത് പിന്നെ എന്റെ പുന്നാര അമ്മായിയെ കണ്ടാല്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുമോ…?’ അവന്‍ പുന്നാരത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴേക്കും ഒരു പ്രായമുള്ള സ്ത്രീ സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങാന്‍ വന്നു.

‘ഇതാരാ ദീപ്തി…?’

‘എന്റെ നാത്തൂന്റെ മകനാണ്…?’

‘ചെക്കന് അമ്മായി പ്രേമം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു…?’

‘കാര്‍ത്തു ചേച്ചി വേണ്ടാതിനം പറയരുത്… എന്റെ കൊച്ച് എന്തു വിചാരിക്കും…?’ അവള്‍ സങ്കടം നടിച്ചു.

‘അവനെന്തു വിചാരിക്കാന്‍… അമ്മായിടെ പൂറു തിന്നാന്‍ എങ്ങനെ കിട്ടും എന്ന് ആലോചിക്കുകയാവും… ഹ… ഹ… ഹ’.

അതവള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമായില്ല.. അവരെ പെട്ടെന്ന് ഒഴിവാക്കാന്‍ നോക്കി… അവര്‍ പോയതും അവള്‍ അവനെ നോക്കി.

‘എന്താണ് ദീപ്തികുട്ടി… തള്ള പറഞ്ഞത്… അവര്‍ക്ക് നമ്മളെ പോലെ നല്ല എക്‌സ്പീരിയന്‍സ് ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ…?’

‘ങ്ഹും… ഉണ്ടെടാ ഒന്ന് മുട്ടി നോക്കുന്നോ..?’

‘അയ്യേ, എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട… എനിക്ക് ഈ ജന്മത്ത് എന്റെ ഭാര്യ ആയിട്ട് ഈ ദീപ്തികുട്ടി മതി…’