മനയ്ക്കലെ വിശേഷങ്ങൾ 10 [ Anu ] 232

“അവൻ ഉറങ്ങുന്നില്ല സാറെ പേടിച്ചിട്ടു അവനു അറിയാതെ പറ്റി പോയതാ അവന്റെ കൂട്ടുകാരു ചതിച്ചതാ.. അല്ലാതെ എന്റെ മോൻ അങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ല.. അവന്റെ അച്ഛൻ ഉണ്ടായിരുന്നെകിൽ ഇങ്ങനെ ഒന്നും ആവില്ലായിരുന്നു”

അവൾ ഒന്ന് തല കുനിച്ചു കൊണ്ട് സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു…

“ഓ.. ഹസ്.. ആക്‌സിഡന്റ് ആയിരുന്നില്ലേ താൻ അന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ”

അയാൾ ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“മ്മ് അതെ അഞ്ചു വർഷമായി ”

അവൾ കണ്ണു തുടച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി കൊടുത്തു…

“”മ്മ് താൻ വിഷമിക്കണ്ട കേസ് ഒന്നും എടുത്തിട്ടില്ല.. പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല അത് അവനെ ഓർത്തിട്ടല്ല തന്നെ ഓർത്തിട്ട.താൻ വിഷമിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാ.. പിന്നെ ലക്ഷ്മിക്കു പറയാതെ തന്നെ മനസിലായി കാണുമല്ലോ.. ഇത്രയൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തു തന്നത് ഞാൻ എന്തേലും കണ്ടു കൊണ്ട് ആയിരിക്കും എന്ന് അല്ല അത് ഞാൻ അന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞതല്ലേ താൻ അന്ന് സമ്മതിച്ചതും ആണ് ലക്ഷ്മി കേൾക്കുന്നുണ്ടോ പറയുന്നത്”

അവൻ ഒന്ന് അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു..

“”മ്മ്മ്മ്””

അവൾ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു…

“”മ്മ്.. അപ്പൊ എങ്ങനെയ ലക്ഷ്മി എന്റെ കോട്ടേയ്സ് ഉണ്ട് അപ്പുറത്തു അവിടെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നിട്ടൊക്കെ വീട്ടിൽ പോയ പോരെ.. എന്താ വേണ്ടത് ലക്ഷ്മി പറ.”

അവൻ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു…

“സാറ് പറയും പോലെ”

അവൾ തല തായ്‌തി കൊണ്ടു തന്നെ അതിനു മറുപടി കൊടുത്തു…

അവളുടെ സമ്മതം കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ സമയം കളയാതെ മെല്ലെ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ അവൻ അവളുടെ പിറകിലൂടെ നടന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ പുറത്തു കൂടെ രണ്ടു ഷോൾഡറിലും കൈ വെച്ചു…

“താൻ പേടിക്കേണ്ട ലക്ഷ്മി.. തന്റെ മോനു ഇനി സുഖമായി ഉറങ്ങാം ആരും ശല്യം ചെയ്യില്ല.. മോന്റെ അമ്മ മനസറിഞ്ഞു എനിക്ക് ഒന്ന് നിന്ന് തന്നാൽ മാത്രം മതി ഇ ലക്ഷ്മികുട്ടിയെ ഇന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് എടുക്കുവാട്ടോ”

തന്റെ മോനെ രക്ഷിക്കാൻ വേറെ വഴിയൊന്നും ഇല്ലെന്നു കണ്ട ലക്ഷ്മി കണ്ണു തുടച്ചു കൊണ്ട് ഒന്ന് എതിർക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ തല തായ്‌തി ഇരുന്നു…