മനയ്ക്കലെ വിശേഷങ്ങൾ 5 [ Anu ] 274

അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ ഒന്ന് മുറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“അറിയാം മുത്തേ ജീവിക്കുന്നേലും മരിക്കുവാണേലും ഇ എബി ഉണ്ടാകും കൂടെ എന്തിനാണേലും അത് പോരെ ജീവൻ പോയാലും എബിയുടെ വാക്ക് മാറില്ല”

അവന്റെ ഉറച്ച വാക്കുകൾ അവൾക്കു ആശ്വാസമേകി…

“എബി.. എന്തായാലും ഇനി വൈകുന്നേരെ വിട്ടിൽ പോകാൻ പറ്റു നമ്മുക്ക് എവിടേലും കുറച്ചു നേരം പോയി ഇരുന്നാലോ ആരുടെയും ഡിസ്റ്റർബ് ഇല്ലാത്ത ഒരിടത്തു കുറച്ചു നേരം നിന്റെ കൂടെ ഇരിക്കാനാ ഇവിടെ വേണ്ട പുറത്തു എവിടേലും”

അവൾ ഒന്ന് അവനോടു ചോദിച്ചു..

“എന്ന വാ നമ്മുക്ക് ബീച്ചിൽ പോവാം അവിടെ ഇപ്പൊ ആരും ഉണ്ടാവില്ല നല്ല കാറ്റും ഉണ്ടാകും കുറച്ചു നേരം അവിടെ പോയി ഇരിക്കാം അപ്പോയെക്കും സമയം ആക്കും നിനക്ക് എന്നിട്ട് വീട്ടിൽ പോവേം ചെയാം എന്താ പോരെ”

അവൻ മറുപടി കൊടുത്തു…

“മ്മ്.. മതി.. വാ..”

അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ കൂടെ നടന്നു.. അവന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ കയറി..അവനോടു ചേർന്നു ഇരുന്നു അവൻ വണ്ടി എടുത്തു..

ബീച്ചിലേക് അവർ എത്തി..

നട്ടുച്ച നേരം ആയതു കൊണ്ടു തന്നെ വലിയ ആളൊന്നും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. കാറ്റാടി മരങ്ങൾക്കിടയിൽ അവിടിവിടെയായി ഇരിപ്പിടങ്ങൾ വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. അവർ വണ്ടി ഒന്ന് ഒതുക്കി വെച്ചു ആ മരങ്ങൾകിടയിലൂടെ കൈകൾ കോർത്തു നടന്നു…

“എബി നമ്മുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലും നമ്മള് ഇങ്ങനെ തന്നെ ആയിരിക്കും അല്ലേടാ നമ്മുക്ക് നമ്മള് ഇപ്പൊ നടക്കുന്ന വഴികളിലുടെ അന്നും നടക്കണം എല്ലായിടത്തും പോകണം.. എന്തു രസമായികുമല്ലേ അതൊക്കെ നീന്റെ കൂടെ ഞാൻ എന്നും ഹാപ്പിയാടാ”

അതും പറഞ്ഞു അവൾ അവന്റെ തോളിലേക്കു ഒന്ന് ചാഞ്ഞു..

“ഡീ.. വാവേ നമ്മുക്ക് ഇവിടെ ഇരുന്നാലോ നല്ല തണലും കാറ്റും ഉണ്ട് ഇവിടെ വാ ഇവിടെ ഇരി.”

അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു ആ ബെഞ്ചിൽ അവൻ അവളെ ഇരുത്തിച്ചു..

“ഡീ വാവേ ഞാൻ ഇ മടിയിൽ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ ഇങ്ങനെ കിടക്കാൻ വല്ലാത്ത ആഗ്രഹ.. കിടക്കട്ടെ”