മനസാകെ ഉന്മാദം 1 [സ്പൾബർ] 860

തന്റെ മകൾ ഈ നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന വേശ്യയായി തീരുമോ എന്ന ശങ്കയിൽ സ്നേഹ ചോദിച്ചു.

“ഉദ്ദേശം വേറൊന്നുമല്ല.. എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഒരാണിനെ വിളിച്ച് ഞാൻ കാര്യം നടത്തും.. അത്ര തന്നെ.. “”

കാർത്തു വെട്ടിത്തുറന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞു.

എങ്കിൽ അവനെ എനിക്കൂടി താടീ.. എന്നാണ് സ്നേഹമോള് മനസിൽ അലറിയത്…

അയ്യോ.. അങ്ങിനെയൊക്കെ
ചോദിക്കാവോ…?
അതും മകളോട്..?

“ അതൊക്കെ വേണോ മോളേ… കുറച്ച് കൂടി എന്റെ മോൾക്ക്
കാത്തിരുന്നൂടെ..? “

“ ഇല്ലമ്മേ… ഇനി വയ്യ.. “

കാർത്തു വാശിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ മോളേ… അതൊക്കെ വലിയ പ്രശ്നമാവും.. പുറത്തറിഞ്ഞാൽ നിന്റെ ഭാവിതന്നെ ഇല്ലാതാവും.. മോള് കണ്ടെത്തുന്നവൻ എത്തരക്കാരനാണെന്ന് നമുക്കറിയില്ലല്ലോ.. “

അതോടെ കാർത്തുവിന്റെ മുഖത്തെ കലിപ്പ് പതിയെ ഉരുകിയിറങ്ങി. പകരം കടുത്ത ലജ്ജയും, നാണവും കൊണ്ട് വെളുത്ത മുഖം ചുവന്ന് തുടുത്തു.

“ ഒരിക്കലും പുറത്തറിയില്ലമ്മേ..അവൻ നല്ലവനുമാണ്.. വളരെ വളരെ നല്ലവൻ..”

സ്നേഹ അമ്പരന്ന് പോയി. അപ്പോൾ ആളെ ഇവൾ കണ്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. മുഖത്ത് പതിവില്ലാത്ത വിധം നാണവും, തുടിപ്പും..
പക്ഷേ, പ്രേമമില്ലെന്ന് ഇവൾ തന്നെ പറയുന്നു.
പിന്നെ അവനോട് കാമം മാത്രമാണോ ഇവൾക്കുള്ളത്.. ?
ഒരിക്കലും പുറത്തറിയില്ലെന്നുള്ളധൈര്യവും ഇവൾക്കുണ്ട്. അവൻ നല്ലവനാണെന്നും പറയുന്നു.
എങ്കിൽ ആരാണവൻ.. ?

പറ്റിയാൽ എനിക്ക് കൂടിയൊന്ന്…

ശേ…

അടങ്ങിക്കിടക്കെടീ….

അപ്പോഴേക്കും നീരണിയാൻ തുടങ്ങിയ പൂറിനെയവൾ ശകാരിച്ചു.
ഇപ്പോൾ കാർത്തൂനോടവൾക്ക് ഒരു വെറുപ്പും തോന്നുന്നില്ല.
കല്യാണം കഴിയുന്നത് വരെ അവളിഷ്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ.. താനൊന്നിനും തടസംപറയുന്നില്ല. പൂറ്റിലെ വിങ്ങുന്ന ശൂന്യത തനിക്ക് ശരിക്കറിയാം.. അവൾക്കൊരാളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ അവൾ ഊക്കട്ടെ… ! അവളുടെ കഴപ്പ് മാറ്റട്ടെ.. !