മനസാകെ ഉന്മാദം 1 [സ്പൾബർ] 870

കാർത്തു തന്റെ കയ്യിൽ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചത് കട്ടിലിലേക്കിട്ടു. പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞത് പോലെ സ്നേഹ ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് അതിലേക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി..

ഇത്… ഇത്…

തന്റെയും, കാർത്തൂന്റെയും മൂന്നാല് പാന്റീസുകൾ…… !
തന്റെയൊരു ബ്രായും,…!

എന്റീശ്വരാ.. എന്നാലും എന്റെ കുട്ടി… അവനിതെന്ത് പറ്റി… ?
ഇതൊക്കെ തന്റെ ഗംഗ എടുത്തത് തന്നെയോ… ?
എങ്കിൽ… ?. എങ്കിൽ… ?
സ്നേഹക്കത് ചിന്തിക്കാൻ കൂടി കഴിഞ്ഞില്ല..

താനവന്റെ അമ്മയല്ലേ… ?
കാർത്തു അവന്റെ കൂടെപ്പിറന്ന സഹോദരിയല്ലേ..?

“ അമ്മേ… അമ്മക്കെന്തെങ്കിലും മനസിലായോ… ?’’

കാർത്തൂന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടാനേ സ്നേഹക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ..

“മനസിലാക്കിത്തരാം.. ഇതെന്താണെന്ന് മനസിലായോ… ? “

ഒരു പാന്റിയെടുത്ത് നിവർത്തിക്കൊണ്ട് കാർത്തു ചോദിച്ചു.
അത് കാണാതെ പോയ തന്റെ ചുവന്ന പാന്റിയാണെന്ന് സ്നേഹക്ക് മനസിലായി.

“ ഇത് മനസിലായോ..? “

വേറൊരു പാന്റിയെടുത്ത് കാർത്തു ചോദിച്ചു. അത് കാർത്തുവിന്റേതാണെന്നും സ്നേഹക്ക് മനസിലായി.

“ ഇതെന്താണെന്ന് മനസിലായോ… ?”

ഇപ്പഴും ചെറിയ കൊഴുത്ത നനവുള്ള പാന്റിയിൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് കാർത്തു ചോദിച്ചു.
അതും തന്റേതാണെന്ന് സ്നേഹയറിഞ്ഞു.പക്ഷേ.. അതിലെന്താണ് ചെറിയൊരു നനവ്…?

കാര്യങ്ങൾ പതിയെ മനസിലായി വന്നെങ്കിലും സ്നേഹക്കത് പൂർണമായി ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..
തന്റെയും, കാർത്തൂന്റെയും പാന്റിയും തന്റെ ബ്രായും എന്തിനാണവൻ എടുത്ത് ഭദ്രമായി പൂട്ടിവെച്ചത്…?
പലപ്പോഴായി കാണാതെ പോയതാണത്..

“അമ്മയിങ്ങോട്ടിരിക്ക്… കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരാം…”