മനസാകെ ഉന്മാദം 2 [സ്പൾബർ] 446

പിന്നിൽ നിന്നും സ്നേഹയുടെ ശബ്ദം അവന്റെ ചെവിയിൽപ്രകമ്പനം കൊണ്ടു.
പക്ഷേ, അമ്മയുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു കുസൃതിയും, കൊഞ്ചലുമാണെന്നവന് തോന്നി.
കാർത്തുവിന്റെ മുഖത്തും ചെറിയൊരു കുസൃതിച്ചിരിയാണ്.
ഇനി കീഴടങ്ങുക തന്നെ. വേറെവഴിയില്ല.ഇനി സെന്റിമെൻസിൽ പിടിച്ച്കയറാൻനോക്കാം.
അവൻകണ്ണിൽപണിപ്പെട്ട് വെള്ളം വരുത്തി.
ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് പാളിനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന കാർത്തു അത് കണ്ടുപിടിച്ചു.

“ അയ്യേ, അമ്മേ, നായര് കരയുന്നു.. “

കാർത്തു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

സ്നേഹ ഏന്തിവലിഞ്ഞ് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ എന്തിനാടാ കുട്ടാകരയുന്നേ.. ?
അതിന് ഞങ്ങളെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ.?”

അവൾ സ്നേഹത്തോടെ അവന്റെ മുടിയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഗംഗ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ഇവരുടെ മനസിലെന്താണെന്ന് പിടികിട്ടുന്നില്ല. കൊല്ലാനാണോ.. വളർത്താനാണോ എന്നും മനസിലാകുന്നില്ല. എന്തായാലും ഒന്ന് പൊട്ടിക്കരയാം.. അതിൽ രണ്ടും വീഴും. കരഞ്ഞ്കൊണ്ട് മാപ്പ്പറയാം.. ഇനി ആവർത്തിക്കില്ലെന്ന് പറയാം…

പെട്ടെന്ന് തലതാഴ്തി ഗംഗ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
അത് കേട്ട് സ്നേഹ പേടിച്ചുപോയി.
പക്ഷേ, കാർത്തൂന് മനസിലായി ഇത് കള്ളക്കരച്ചിലാണെന്ന്.

“ എന്തിനാടാകുട്ടാ നീയിങ്ങിനെ കരയുന്നേ.. ആദ്യം നീ കരച്ചില് നിർത്ത്.. എല്ലാം നമുക്ക് സാവധാനം സംസാരിക്കാം… കാർത്തൂ, നീ ഏതേലും ഹോട്ടലിലേക്ക് വിട്.. ഇനിയെല്ലാം എന്തേലും കഴിച്ചിട്ട്…”

സ്നേഹ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കാർത്തുനല്ലൊരു ഹോട്ടൽ നോക്കി പതിയെ വണ്ടിവിട്ടു.

“ അമ്മേ.. അത്… ഞാൻ… എനിക്ക്.. “