മനസ്സിന്റെ ശക്തി [ദാവൂദ്] 226

ഗീത ചേച്ചി കസ്റ്റമേഴ്‌സുമായി സംസാരിക്കുന്നത് ഉറക്ക ചടവോടെ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് കൊണ്ട് നോക്കി.ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് കടയിലെ കൗണ്ടർ മേശക്ക് പുറക്കിലിരുന്ന് മയങ്ങി പോയിരുന്നു. ഷാഹിനത്ത കാണുന്നതിന് മുൻപ്, ഓടിച്ചെന്നു മുഖം കഴുകി,തിരിച്ചു വന്ന് ഉഷാറോടെ വസ്ത്രങ്ങൾ മടക്കി വെച്ചു. “ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയില്ലേ?” കസ്റ്റമർ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർ വന്ന് ചോദിച്ചു. “കുറച്ചു നേരം വൈകി.” “കാമുകിമാർ വല്ലതും ഉണ്ടോ??”ചെറു ചിരിയോടെ അവർ ചോദിച്ചു. “ഇല്ല.. ഇൻസ്റ്റാഗ്രാമും, യൂട്യൂബ്മൊക്കെയായിട് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല.” “നീ ഒന്നും ഒളിച് വെക്കേണ്ട, ഞാനത് കണ്ട് പിടിക്കും.”എന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കികൊണ്ടവർ കളിയാക്കി. “ഇവൾക്ക് മനസ്സിലായി കാണുവോ.”ഞാനൊന്ന് അമ്പരന്നു. ശേഷം ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് കളിചിരി തമാശ കലർന്ന രീതിയിൽ സംസാരിച്ചു. കൂടുതൽ സംസാരിക്കും തോറും ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ അടുത്തു. അവരെന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി സത്യം വായിച്ചെടുക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. ഞാനവരുടെ കണ്ണുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചു,ആഴവും തവിട്ട് നിറ ത്തിലുമുള്ള കണ്ണുകൾ.അവരെക്കാൾ പ്രായം ആ കണ്ണുകൾക്കുണ്ടായിരുന്നു.ജ്ഞാനിയെ പോലെ തോന്നും. പെരുമാറ്റവും വളരെ ആകര്ഷണീയം,സെയിൽസിൽ നിന്ന് വഴങ്ങിയത് കൊണ്ടാണോന്നറിയില്ല വ്യത്യസ്ഥ ആളുകളുമായി പെരുമാറാൻ വളരെ മിടുക്കി. എന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള പയ്യന്മാരുടെ പ്രശ്നങ്ങളും കാരണങ്ങളും അവർക്ക് വ്യക്തമായി അറിയാം. നുണ പറഞ്ഞപ്പോഴെല്ലാം ഭയപ്പെട്ടു, അവർക് മനസ്സിലായി കാണുമോ എന്ന ഭയം.

സ്കൂട്ടറിൽ കഴിയാവുന്നത്ര ബണ്ടിലുകൾ കുത്തി തിരുകി ഷാഹിന ഒരുവിധം എത്തി. ഞാൻ ഓടിച്ചെന്നു അവയെല്ലാം ഓരോന്നായി കടയിലേക്ക് വെച്ചു. ഷാഹിന പുതിയ തുണിത്തരങ്ങളുടെ കണക്ക് നോക്കുന്ന തിരക്കിൽ മുഴുകി. ഞാൻ ഒരേപോലെയുള്ളതെല്ലാം തരം തിരിച്ചു വെച്ചു.കണക്കെടുപ്പെല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഗീത ഓരോന്നായി അതിന്റെതായ സ്ഥാനത് അടുക്കി. കൂടെ ഞാനും സഹായിച്ചു. അവർ കൈ ഉയർത്തി അടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ഷാൾ ഉയരുകയും, അതിനിടയിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന ആന മുലകൾ വെളിവാകുകയും ചെയ്തു. വളരെ വളരെ വലുത്! അവരെല്ലാം പെട്ടന്ന് കണ്ട് പിടിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അധിക നേരം നോക്കി നിൽക്കാൻ പേടിയായി.കാമത്തിന്ന് പകരം എന്നിൽ അത്ഭുതം പ്രഭലമായി. “ബ്രാ തയിപ്പിക്കുന്നുണ്ടാകും”, ഞാൻ മനസ്സിൽ അടക്കി ചിരിച്ചു.

“വീട്ടിൽ കഴിക്കാൻ വല്ലതും ബാക്കി ഉണ്ടോടാ…?”ക്യാഷ് കൗണ്ടറിൽ വളഞ്ഞിരുന്ന ഷഹാന ചോദിച്ചു. “എന്തെങ്കിലും ഇല്ലാതിരിക്കില്ല,ചെന്ന് നോക്കൂ..” പോകാനുള്ള ആംഗ്യം കാണിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.