“നാശം…”നിലം വൃത്തിയാക്കുന്നതിനിടയിൽ എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. എന്റെയീ വന്യമായ ചിന്താഗതി കുഴപ്പങ്ങളിൽ ചെന്നെത്തിക്കുമോ? യഥാർത്ഥ കിടപ്പറയിൽ നമ്മൾ കരുതുന്ന പോലെ ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ? സ്ത്രീ സുഖമറിയാത്ത എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് ചിന്തകൾ സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തി.
“അളിയാ സപ്പ്ളിയൊക്കെ എന്തായി? ഇപ്രാവശ്യം വല്ലതും നടക്കോ?” വൈകുന്നേരത്തെ കൂട്ടുകാരുമായുള്ള ഒത്തു കൂടലിൽ നിന്നുള്ള ചോദ്യങ്ങളായിരുന്നു അവ. “അത് ഞാൻ എന്നെ വിട്ടതാ.”താല്പര്യമില്ലാതെന്നോണം ഞാൻ പറഞ്ഞു. കൂടുതലൊന്നും സംസാരിക്കാതെ അവരുടെ വാർത്തമാനങ്ങൾ കേട്ടിരുന്നു.വെടി പറച്ചിലാണ് വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ ഞങ്ങളുടെ പ്രധാന വിനോദം. പൂശാൻ പോയി കൂതിയിൽ അണ്ടി കുടുങ്ങിയ, ജാരനെ പൊക്കിയ, കാമുകിമാരെ പണ്ണിയ കഥകളും കുറ്റംപറച്ചിലുംമൊക്കെയായി നേരം പോവുന്നതറിയില്ല. കൂടാതെ പ്രായത്തിന്ടെതായ പ്രശ്നങ്ങളിൽ നിന്ന് പരിഹാരങ്ങളുംമായി ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് പോയിരുന്നു. ജോലിയില്ലായ്മയാണ് എപ്പഴത്തെയും എല്ലാവരുടെയും പ്രശ്നം. കൂട്ടത്തിൽ 2,3 പേർ മാത്രമേ മെച്ചപ്പെട്ടിട്ടുള്ളു.10 പേരോളം വരുന്ന സൗഹൃദ വലയമായിരുന്നു അത്. ഞായറാഴ്ചകളിൽ 3 ഫുള്ള് അതാണിവടത്തെ കണക്ക്.
?
ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക് ശേഷം ഒരു സംഭവമുണ്ടായി; ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന എന്റെ കണ്ണ് നേരിയതായിട്ട് തുറന്നു. ശരീരം ഉറക്കത്തിലും മനസ്സ് വളരെ കുറഞ്ഞ തരംഗത്തിൽ ഉണർന്നു.തളർന്ന കണ്ണുകൾ പയ്യെ തുറന്നടച്ചു.ആ മുതിർന്ന സ്ത്രീ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ചിത്രം വളരെ ശക്തിയായി മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു, അതെ ഷാഹിനാടെ കടയിലെ സ്ത്രീ. അവൾ വളരെയധികം പ്രകാശിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മാലാഖയെ പോലെ!! മനസ്സിനുള്ളിൻ ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും പാതിയുറക്കത്തിലായത്കൊണ്ട് എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥ.ആ സ്ത്രീയുടെ പുഞ്ചിരിയിൽ ഞാനൊരു സ്വർഗത്തിലെന്നോണം തോന്നി.മ്മ്ഹ്ഹ്….. വലിയൊരു നെടുവീർപ്പിട്ട് കൊണ്ട് ഞാൻ ഉണർന്നു.അനന്തമായ ആറാം ഇന്ദ്രിയത്തിൽ നിന്നുള്ള വെളിപാടാണോന്ന് ഞാൻ സംശയിച്ചു. ഫോണിൽ സമയം നോക്കി, 3:03AM. ടോയ്ലെറ്റിൽ പോയി മുഖം കഴുകി വീണ്ടും കിടന്നു. സംശയമെന്നോണം കർട്ടൻ മാറ്റി ഷഹനത്താന്റെ കടമുറിയിലോട്ട് എത്തി നോക്കി.നല്ല നിലാവെളിച്ചമുണ്ടെന്നല്ലാതെ യാതൊന്നും കാണാനില്ല. ഷാഹിനയെ കടയിലിട്ട് പണ്ണുന്ന രംഗം ആലോചിച്ചു, അസ്വസ്ഥനായിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും കിടന്നു.
അതിരാവിലെതന്നെ പാൽ വാങ്ങാനിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് കണിക്കൊന്ന പൂത്തു നില്കുന്നതായി ശ്രദ്ധിച്ചത്. കട്ടികുറഞ്ഞ നേർത്ത സൂര്യപ്രകാശത്തിൽ തണുപ്പിന്റെ വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ കണിക്കൊന്നയിൽ നിന്നോഴുകി. വളരെ ഭംഗിയുള്ള കാഴ്ച്ചയിൽ, വിഷുക്കാലങ്ങളിലെ ഓർമ്മകൾ വീണ്ടെടുത്തങ്ങനെ നിന്നു. നമ്മുടെ നാടൊരു സ്വർഗം തന്നെ! കഴിഞ്ഞ വർഷം വിഷുവിനു ഞാൻ നാട്ടിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. “ഇപ്രാവശ്യം എന്തായാലും തകർക്കണം.”
നന്നായിട്ടുണ്ടല്ലേ കുട്ടാ.. സംഭവം ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല… കിടിലം തന്നെ..
ആകെ ഒരു കല്ല് കടിയായി തോന്നിയത്, ഇതിലെ സംഭാഷണങ്ങൾ മാത്രമാണ്..
അതൊന്ന് സാധാരണ ശൈലിയിലേക്കും, വേറെ പാരഗ്രാഫ് ആക്കി തിരിച്ച് എഴുതിയാൽ കഥയുടെ ഒഴുക്കും, ആസ്വാധനവും വർധിക്കും,,..
എന്തായാലും പുതുമയായ തീം ആണ്.. എന്തായാലും വളരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു.. Keep it up..
Best of luck..
?
എന്ന്..
മിഖായേൽ
❤️
Aaha?