ആർക്കും എന്ത് ചെയ്യണം എന്നൊരു നിശ്ചയം ഇല്ലായിരുന്നു….
“അബ്രാം…. അബ്രാം ഫിലിപ്പ്….”
മിഥുന്റെയും അവന്റെ കൂട്ടുകാരുടെയും നേരെ അയാൾ കൈയിലെ റെവോൾവർ ചൂണ്ടി….
അബ്രാം… സെറയുടെ പപ്പ….അനാമികയുടെ കണ്ണുകൾക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല… ഏറിയാൽ ഒരു മുപ്പത് വയസ് തോന്നിക്കും അയാൾക്ക്…. അവൾ സെറയെയും അബ്രാമിനെയും മാറി മാറി നോക്കി
അതേ കണ്ണുകൾ…. കണ്ണുകൾക്കുള്ളിലെ ധൈര്യം….. അയാളുടെ പെൺപതിപ്പ് ആയിരുന്നു സെറ…. കൈയിലെ ബാറ്റ് ദൂരേക്ക് എറിഞ്ഞുകൊണ്ട് സെറ അനുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…. നന്ദനയും അവർക്കരികിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു….
“പേടിച്ചുപോയോ….”
സെറ അവളുടെ മുടിയിൽ പതിയെ തലോടി… സ്നേഹത്തോടെ… കരുതലോടെ…. അവൾ അതെ എന്ന് തലയാട്ടി….
“പേടിക്കണ്ട…. ഇനിയൊന്നും പേടിക്കണ്ട…..”
കൈയിൽ തോക്കുമായി നിൽക്കുന്ന അബ്രാമിനെ സെറ നോക്കി…
“അവനെയും എടുത്ത് പെട്ടെന്ന് ഏതെങ്കിലും ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകാൻ നോക്ക്… ഇല്ലേൽ ചോര പോയി ചത്തുപോകും….”
അബ്രാം പറഞ്ഞതും സ്റ്റീവും അശ്വിനും ചേർന്ന് മിഥുനെ വണ്ടിയിലേക്ക് കയറ്റി അവിടെ നിന്നും പാഞ്ഞു….അയാളൊന്ന് നിശ്വസിച്ചു…. പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് സെറയെയും അവളുടെ കൈയിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്ന അനാമികയെയും നോക്കി….
What happened in villains??
ഇതെന്താ ഇങ്ങനെയൊരു ending 🙄, അനുവിന്റെ ശത്രുക്കൾ എന്തായി അബ്രഹാം അവരെ എന്ത് ചെയ്തു എന്നൊന്നും പറയാതെ നിർത്തിയിയത് ഒരു പാർട്ട് കൂടി തന്നിട് അവസാനിപ്പിക്കൂ pls
Waw.. സൂപ്പർ…
വികാരവിചാരങ്ങൾ അടങ്ങിയ ചെറുമഴയിൽ
നനഞ്ഞു കുതിർന്നു ചെറുകുളിരിൽ മയങ്ങിയ ഫീലുളള ഒരു സ്റ്റോറി…
കാത്തിരിക്കുന്നു താങ്കളുടെ പുതിയ സൃഷ്ടികൾക്കു വേണ്ടി.. ഒപ്പം മനുവിൻ്റെ അമ്മ ലേഖയെയും കൂടി തരണേ….
നന്ദൂസ്…💚💚💚
മനുവിന്റെ അമ്മ ലേഖ എഴുതുന്ന മഹി ഞാനല്ലാട്ടോ