മന്ദാരക്കനവ് 10 [Aegon Targaryen] 3305

 

“നീ വന്നിട്ട് ഒരു മാസമേ ആയുള്ളൂ എന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല…” ലിയയുടെ വാക്കുകളിൽ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞു.

 

“അത് ഞാൻ നിങ്ങളോടൊക്കെ പെട്ടെന്ന് അടുത്തോണ്ട് തോന്നുന്നതാ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.

 

“ഹാ അതുതന്നാ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാത്തതും…എങ്ങനെ നിന്നോട് ഇത്രയും അടുത്തെന്ന്…” ലിയ ചിരിച്ചു.

 

“അത് പിന്നെ സിംപിൾ അല്ലേ…കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന, സൽസ്വഭാവിയായ, നല്ല മനസ്സിനുടമയായ, എല്ലാവരോടും നല്ലപോലെ പെരുമാറുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ അല്ലേ ഞാൻ…ആരായാലും പെട്ടെന്ന് അടുത്ത് പോകും…” ആര്യൻ അവനെ തന്നെ ഒരു മയവുമില്ലാതെ പൊക്കിയടിച്ചു തമാശക്കായി.

 

“ഉവ്വാ…നീ സൈക്കിൾ ചവിട്ടിയാൽ മതി തള്ളണ്ടാ…” ലിയ അവൻ്റെ പുറത്ത് കൊട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതുകേട്ട് ആര്യൻ ചിരിച്ചു.

 

അവർ ഓഫീസിലെത്തി രണ്ടുപേരുടെയും ജോലിത്തിരക്കുകളിലേക്ക് കടന്നു. ആര്യൻ കത്തുകൾ എല്ലാം സോർട് ചെയ്ത് ലിയയോട് പറഞ്ഞിട്ട് വീടുകളിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഏതാണ്ട് ഒന്നര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവൻ തിരികെ വരികയും ചെയ്തു. അവൻ ലിയയുടെ ജോലി കഴിയുന്നത് വരെ അകത്തിരുന്ന് ഏതോ മാസിക വായിച്ച് സമയം കളഞ്ഞു.

 

“ആര്യാ…” കുറച്ച് സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം ലിയ അവനെ വിളിച്ചു.

 

“ദാ വരുന്നു…എന്താ ചേച്ചീ…?” അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

 

“ദാ ആദ്യത്തെ ശമ്പളം…ഐശ്വര്യമായിട്ട് വാങ്ങിക്കോ…” ലിയ സന്തോഷത്തോടെ അവന് നേരെ പൈസ നീട്ടി.

 

ആര്യൻ അത് സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ ഇരുകൈയും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

“സന്തോഷമായില്ലേ…?” ലിയ അവനോട് ചോദിച്ചു.

 

“പിന്നേ…ഒരുപാട് സന്തോഷം…” ആര്യൻ മറുപടി നൽകി.

 

“എനിക്ക് കുറച്ച് പണികൂടി ഉണ്ടെടാ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…” ലിയ അവനോട് പറഞ്ഞു.

 

“ചേച്ചി കഴിഞ്ഞിട്ട് വിളിച്ചാൽ മതി ഞാൻ അകത്തുണ്ടാവും…” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു.

 

പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അവനൊന്ന് നിന്നു.

 

“ചേച്ചീ…?” അവൻ ലിയയെ വിളിച്ചു.

 

“എന്താടാ…?” ലിയ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

 

“ചേച്ചീടെ ഫോൺ ഒന്ന് തരുമോ അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ…?” ആര്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.