മന്ദാരക്കനവ് 9 [Aegon Targaryen] 2668

“ഉം…നീ എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയല്ലോ…എനിക്കത് മതി…നിൻ്റത്രേം എന്നെയാരും ഇതുപോലെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല…” ശാലിനി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടുകൂടി പറഞ്ഞു.

 

ആര്യൻ അവളെയും നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് അവളുടെ നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി.

 

“പക്ഷേ ഞാൻ ഇനിയും കളിയാക്കും കേട്ടോ…” ആര്യൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“പോടാ…” ശാലിനിയും പതിയെ ചിരിച്ചു.

 

“ഞാൻ എങ്കിൽ പോട്ടേ…” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.

 

“എൻ്റെ ഷഡ്ഡി എപ്പോ തരുമെന്ന് പറ…” ശാലിനി മുഖം ചുളിച്ചു.

 

“നാളെ തരാം…” ആര്യൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“തന്നില്ലെങ്കിലാ…!” ശാലിനി പുരികം ഉയർത്തി.

 

“തരാമെന്ന്…പക്ഷേ അതിന് മുന്നേ വേറൊരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടെ…?”

 

“എന്താ…?” ആര്യൻ്റെ പറച്ചില് കേട്ട് ശാലിനി സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

 

“ആദ്യം ഇപ്പോ ഇട്ടിരിക്കുന്നത് കൊണ്ടുപോയി ഊരി ഇട്ടേക്ക്…നല്ല മണം…” ആര്യൻ വളരെ പതിയെ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

 

“അയ്യേ…പോടാ…മരപ്പട്ടി…” ശാലിനി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് മുഖം താഴ്ത്തി നിന്നു.

 

“നല്ലപോലെ കുതിർന്ന് കിടക്കുവാ അല്ലേ…?” അവൻ അവളുടെ ചെവിയിൽ മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു.

 

“കുതിർത്തതും പോരാ എന്നിട്ട് എന്നോട് ചോദിക്കുന്നോ…?” ശാലിനി തെല്ലൊരു നാണത്തോടെ തന്നെ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.

 

“അമ്പടി കള്ളി…അങ്ങനൊക്കെ പറയാൻ ആയോ…?” ആര്യൻ അവളെ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.

 

“പോടാ ചെക്കാ…” ശാലിനിയുടെ മുഖം തുടുത്തു.

 

“അതേ…ഊരി തരുവാണേൽ വേണമെങ്കിൽ ഇതൂടി കഴുകി നാളെ ഞാൻ രണ്ടും ഒന്നിച്ച് കൊണ്ടുതരാം കേട്ടോ…” ആര്യൻ ചിറി കടിച്ചുപിടിച്ച് ചിരിച്ചു.

 

“അയ്യടാ…അങ്ങനിപ്പൊ മോൻ ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ട…ഞാൻ തന്നെ കഴുകിക്കോളാം കേട്ടോ…മോൻ ഇപ്പോ ചെല്ല് സമയം കളയാതെ…” ശാലിനി അവൻ്റെ കവിളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു.

 

“ഹാ വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ടാ…സഹായിക്കാമെന്ന് വെച്ചപ്പോൾ…!” ആര്യൻ ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

“മോൻ്റെ സഹായം വേണ്ടപ്പോൾ ചേച്ചി അറിയിക്കാം…ഇപ്പൊ ചെന്നാട്ടെ…” ശാലിനി വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

 

“മ്മ് അറിയിച്ചാൽ മതി…എന്നാ പിന്നെ ശരി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ പോകാൻ ഒരുങ്ങി.