മംഗല്യധാരണം 5 [Nishinoya] 353

“… ആദി…എന്താടാ മൈരേ കാണിക്കുന്നേ … നിനക്ക് ആരോടെങ്കിലും ദേഷ്യം ഉണ്ടങ്കിൽ അത് തീർക്കേണ്ടത് റിങ്ങിൽ അല്ല 😡…”അത് കേട്ടപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഒന്ന് അടങ്ങിയത്.

“… സോറി…” തല താഴ്ത്തി കാർത്തിയോട് പറഞ്ഞു.

“…അവന്റെ അമ്മുമ്മേട ഒരു സോറി. ഇവിടെ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നോണം ഞാൻ പോയി അവനെ നോക്കട്ടെ…” എനിക്ക് ചട്ടം കെട്ടിയിട്ടു. ഇടികൊണ്ട പയ്യന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നെ റഫറി റിങ്ങിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു വാണിംഗ് തന്നു. പിന്നെ ഞങ്ങളെ രണ്ട് പേരെയും രണ്ട് വശങ്ങളിലായി നിർത്തി എന്റെ കൈയുയർത്തി എന്നെ വിജയ് ആയി പ്രഖ്യാപിച്ചു. ആ പയ്യന്റെ മുഖം എല്ലാം വീങ്ങിയിട്ടുണ്ട് റിങ്ങിൽ നിന്നും പോകാൻ നേരം ഞാൻ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു സോറി പറഞ്ഞു.

“… കുഴപ്പം ഇല്ല ബ്രോ. ഫൗൾ ആണ് കാണിച്ചത് എങ്കിലും ഞാൻ അതിനെ സ്പോർട്സ്മാൻ സ്പിരിറ്റിലെ എടുത്തിട്ടുള്ളു…”

“…അപ്പോഴത്തെ ഒരു ഇമോഷന്റെ പുറത്ത് പറ്റിപോയത. മനസ്സിൽ വച്ചേക്കല്ലേ…”

“…ഞാൻ ഇത് മറക്കില്ല. ഇനി നമ്മൾ ഏറ്റുമുട്ടുന്ന മാച്ചിൽ നിന്നെ നോക്കോട്ട് ചെയ്യും…” അത് പറഞ്ഞു ചിരിച്ചോണ്ട് അവൻ എനിക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി.

മാച്ചിൽ ഞാൻ ആണ് ജയിച്ചത് എങ്കിലും മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാൻ തോറ്റുപോയി. തിരിച്ചു അവന് കൈകൊടുത്ത് ഞാൻ ആ വെല്ലുവിളി ഏറ്റെടുത്തു. കോളേജിൽ നിന്ന് വന്ന കുറച്ചു പിള്ളേർ എന്നെ എടുത്ത് അരവം വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിന്റെ ഇടയിൽ ഞാൻ തിരഞ്ഞ മുഖങ്ങൾ എന്റെ കണ്ണിൽ ഉടക്കിയില്ല. പിന്നെ കുറേനേരം അഭിനന്ദനങ്ങൾ ഒക്കെ ആയി സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല. സർട്ടിഫിക്കറ്റ് വാങ്ങി ഞാനും കാർത്തിയും വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. ചെന്നപ്പോഴേ എന്നെയും കാത്ത് അമ്മയും അമ്മുവും ഉമ്മറത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു.