മണിക്കുട്ടന്റെ പാറുക്കുട്ടി 4 485

“നിനക്ക് നേരിൽ കാണണോടാ?…” അവൾ അവന്റെ കരലാളനത്തിൽ വികാരവതിയായി ചോദിച്ചു.

“ടീച്ചറേ… അതിന് നമുക്ക് ചന്ദ്രനിൽ പോകാൻ പറ്റോ…” അവന്റെ അടുത്തിരുന്ന പയ്യൻ ഒരു സംശയമെറിഞ്ഞു… അവന് സംശയം ചോദിക്കാൻ കണ്ട നേരം എന്ന് മനസിൽ ശപിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അവനോട് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു…

“ടാ…നീയേതായാലും പോകാറായിട്ടില്ല… ഇപ്പൊ അവിടിരുന്നു മര്യാദക്ക് പറഞ്ഞ കാര്യം ചെയ്യ്…. ഉം…” അവരുടെ പണി ഇടയ്ക്ക് വച്ച് തടസ്സപ്പെടുത്തിയതിൽ അവൾക്ക് ആ പയ്യനോട് നിരസം തോന്നി.

“എന്റെ കയ്യിൽ ആ മലകളുടേയും കുഴികളുടേയും ഒക്കെ ഡെമോ ഉണ്ടെടാ…” ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അജ്മലിനെ നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് കാണിച്ചു തരുമോ ടീച്ചറേ…” അജ്മൽ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.

” തരാല്ലോ… കണ്ടിട്ടെന്ത് ചെയ്യാനാ നിനക്ക് ?…” ബ്ലൌസിനു പുറത്തൂടെ ആണെങ്കിലും തന്റെ മുലക്കണ്ണിൽ ഞെരിക്കുന്ന അവന്റെ വിരലുകളുടെ മായാജാലത്തിൽ ലയിച്ച് അവൾ മൊഴിഞ്ഞു.

“എനിക്കതൊക്കെ കണ്ണു നിറയെ ഒന്നു കാണണം… പിന്നെ അതിന്റെ അളവുകൾ എടുക്കണം….” പൊക്കിളിനു താഴേക്ക് വരിയായി പോകുന്ന രോമങ്ങളിലുടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ച്  മടിക്കുത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് അവന്റെ വിരലുകൾ നീണ്ടു… ടൈറ്റായ പാന്റീസിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് തന്റെ രണ്ടുവിരൽ അവൻ കടത്തിവിട്ടു.

“ആഴമുള്ള കുഴിയുടെയും അളവെടുക്കണോ?…” കുറുകിക്കൊണ്ടാണ് അവൾ അവനോട് അത് ചോദിച്ചത്.

“വേണം… ഇപ്പോഴും അവിടെ നീരുറവകൾ ഉണ്ടായിരുന്നതിന്റെ തെളിവുകൾ ഉണ്ടെല്ലോ…” അവളുടെ തേൻപൂവിൽ  അപ്പോൾ അവളുടെ പൂന്തേനിന്റെ നീരുറവകൾ ഒലിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ആ തേൻകുടത്തിന്റെ മുകളിൽ അവന്റെ വിരൽ തൊട്ടപ്പോൾ അവളൊന്നു പിടഞ്ഞു. അവളുടെ തേൻകണികകൾ അവന്റെ നടുവിരലിന്റെ തുമ്പത്ത് പറ്റിപ്പിടിച്ചു. അവളുടെ കടിത്തടം നനഞ്ഞുവെന്ന് അവന് മനസിലായി.

“നിനക്ക് എല്ലാം അറിയാലോ… സമയമാവട്ടെ എല്ലാം കാണിച്ച് തരാട്ടോ…. ഇപ്പൊ നല്ല കുട്ടിയായി ഇരുന്ന് പഠിച്ച് ജയിക്കാൻ നോക്ക്…” എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ നിവർന്നു. അതോടൊപ്പം അജ്മൽ തന്റെ കൈ പിൻവലിച്ചു ബുക്ക് നിവർത്തി .

“ശരി ടീച്ചർ… ഞാനിനി നന്നായി പഠിച്ചോളാം… ഇക്കാര്യം മറക്കണ്ടാട്ടോ…” അവൻ ചുണ്ടുകടിച്ച് അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു.