വെളുത്ത മുഖവും, നനുത്ത മീശയും, അധികം തടിയില്ലാത്ത ഫിറ്റ് ബോഡിയും എന്നെ ക്ലാസ്സിലെ പെൺകുട്ടികളുടെ ഇഷ്ടതോഴൻ ആക്കിയിരുന്നു. പിന്നെ ചെറിയ കവിതയെഴുത്തൊക്കെ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ടീച്ചർമാരുടെ കണ്ണിലുണ്ണിയുമാണ്. ഇപ്പോഴായിട്ട് പെൺകുട്ടികളെ കാണുമ്പോളും അവരുടെ നിമ്നോതകളിൽ നോട്ടം ഉടക്കുമ്പോഴെല്ലാം പാന്റിൽ ഒരനക്കം അനുഭവപ്പെടാറുണ്ട്. കൊച്ചു മണിക്കുട്ടനെ കയ്യിൽപിടിക്കുന്നതല്ലാതെ നേരിട്ട് ഇതെവരെ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. അതിനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ല എന്നു പറയുന്നതാവും കൂടുതൽ ശരി, അവസരങ്ങൾക്ക് ഒരു കുറവും ഇല്ലായിരുന്നു.
“’ടാ മണിക്കുട്ടാ”
സന്ദീപിന്റെ വിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്. സന്ദീപ് എന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത കൂട്ടുകാരനാണ്. അവൻ ഒരു നിഷ്കളങ്കനും, പാവം പയ്യനുമായിരുന്നു. എന്റെ എല്ലാ വിഷമങ്ങളും ഞാൻ അവനോടാണ് ഷെയർ ചെയ്യുന്നത്. ഇടയ്ക്ക് സിനിമ കാണാനും, മറ്റു ആവശ്യങ്ങൾക്കൊക്കെ ഞാൻ അവനെയാണ് സമീപിക്കാറ്.
നീ എന്താടാ വൈകിയത് ഇന്ന് ക്ലാസ് ടെസ്റ്റ് അല്ലേ…നീ മറന്നോ?”
അയ്യോ!!!…ശരിയാണല്ലോ…ഞാൻ അതു മറന്നു…
പത്താം ക്ലാസ്സ് അവസാന പരീക്ഷ അടുക്കാറായി. അതിനു മുൻപ് മോഡൽ പരീക്ഷ, അതും പോരാഞ്ഞ് ദേ വരുന്നു ക്ലാസ്സ് ടെസ്റ്റ്. ഇൌ പരീക്ഷ ഒക്കെ കണ്ടു പിടിച്ചവനെ കണ്ടുകിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ രണ്ട് കൊടുക്കാമായിരുന്നു. അതൊക്കെ ആലോചിച്ച് ടെസ്റ്റ് എഴുതി. ഇടയ്ക്ക് അടുത്തിരുന്ന സന്ദീപിന്റെ കോപ്പിയടിച്ചതു കൊണ്ട് എന്തൊക്കേയോ എഴുതാൻ പറ്റി.
ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന്റെ സമയമായി.
സന്ദീപിന്റെ പാത്രത്തിൽ നിന്ന് കയ്യിട്ട് വാരിത്തിന്നുമ്പോൾ ഞാൻ പരീക്ഷ ജയിക്കുന്നതിന്റേയും, വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളും അവനോട് പറഞ്ഞു.
“എടാ പൊട്ടാ, ഞാൻ നിന്നോട് എത്ര പ്രാവശ്യമായി പറയുന്നു ഒരു ട്യൂഷനു പോകാൻ” സന്ദീപ് എപ്പോഴും അങ്ങിനെയാണ് എന്തും പെട്ടെന്ന് സാധിക്കാൻ കഴിയുമെന്നാണ് അവൻ വിശ്വസിക്കുന്നത്.
Onn vegam idumo next part…. request…
സ്റ്റോറി പൊളിച്ച്