മണിമലയാർ 5 [ലോഹിതൻ] 980

“ചേട്ടായി എന്താ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.. എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല…”

“” അല്ലാ ഇനിയിപ്പോൾ നീ അങ്ങിനെ റോയിച്ചയാനുമായി വല്ലതും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ പോലും എനിക്ക് പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല മോളേ.. “”

“”ചേട്ടായീ.. നിങ്ങൾ എന്താ ഈ പറയുന്നത്.. എന്റെ ചേച്ചിയെ ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ വന്ന് കണ്ട് ഇഷ്ടമായി കല്യാണം കഴിച്ചു ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്ന ആളൊന്നുമല്ല റോയിച്ചായൻ… “”

“ഞങ്ങളുടെ ചാച്ചൻ മകനെപോലെ വളർത്തി പഠിപ്പിച്ചതാണ്.. എനിക്ക് അഞ്ചോ ആറോ വയസുള്ളപ്പോൾ ആ വീട്ടിൽ വന്നതാണ് റോയിച്ചായൻ..”

“ചാച്ചൻ മരിച്ചുകഴിഞ്ഞു തകർന്നു പോയ ഞങ്ങളെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു കൊണ്ടുവന്നത് റോയിച്ചായനാണ്.. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ നാഥൻ..”

“എന്നെ നിങ്ങൾക്ക് കല്യാണം കഴിച്ചു തന്നത് പോലും റോയിച്ചായനല്ലേ…”

“ഇന്നുവരെ നിങ്ങൾ കരുതുന്നപോലെ എന്നെ ഒന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്തിട്ടില്ല റോയിച്ചായൻ… ”

വളരെ സങ്കടത്തോടെയാണ് ലില്ലി ഇത്രയും പറഞ്ഞത്…

ഞാൻ നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ല ലില്ലി മോളേ… റോയിച്ചായനെ പോലുള്ള ഒരാളെ ഏത് പെണ്ണും മോഹിച്ചു പോകും.. അതു നീയാണെങ്കിലും ഒരു തെറ്റുമില്ല എന്നാണ് ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്…

അപ്പോൾ ചേട്ടായിക്ക് ഞാൻ റോയി ച്ചായന്റെ കൂടെ കിടന്നാലും കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലന്നാണോ പറഞ്ഞു വരുന്നത്…

റോയിച്ചായന് അതിനുള്ള അർഹതയുണ്ടന്നാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്…

ശരി എന്നാൽ റോയിച്ചായൻ ഇനി വരുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം എന്റെ കെട്ടിയവന് പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ല.. റോയിച്ചായൻ വേണമെങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ കിടന്നോളാൻ…

അയ്യോ.. അങ്ങനെയൊന്നും പറയരുതേ.. ഞാൻ പിന്നെ എങ്ങിനെ പുള്ളിക്കാരന്റെ മുഖത്തു നോക്കും…

പിന്നെ..?

നിനക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ ആയിക്കോ എന്നാണ്.. ഞാൻ കാരണം അതൊന്നും വേണ്ടാന്ന് വെയ്ക്കേണ്ട എന്നാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്.. എനിക്ക് നിന്നെ അത്രക്ക് ഇഷ്ടമാണ് ലില്ലി കുട്ടീ…

തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ സംസാരം കേട്ട് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു പോയി ലില്ലി..

ഇങ്ങനെയും ആണുങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമോ.. സാം കുട്ടിയുടെ മാനസികാവസ്ഥ എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടിട്ടും അവൾക്ക് പിടികിട്ടിയില്ല…

പക്ഷേ ഒരു കാര്യം അവൾക്ക് ഉറപ്പായി.. തന്റെ ഇഷ്ട്ടങ്ങൾക്കുവേണ്ടി സാം കുട്ടി എന്തു വേണമെങ്കിലും ചെയ്യും…

ലില്ലി ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞു എങ്കിലും സാംകുട്ടി ഇപ്പോഴും ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്നത് താൻ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ റോയിച്ചൻ വന്ന് ലില്ലിയെ നന്നായിട്ട് ഊക്കുന്നുണ്ട് എന്നാണ്…