മഞ്ജിമാഞ്ജിതം 3 [കബനീനാഥ്] 933

രാത്രിയാകുമല്ലോ എന്നതിലാകും അവൻ പകൽ മറ്റൊന്നിനും മുതിരാതിരുന്നതും……

ഉള്ളിൽ അതേ ഭയവുമായാണ് അവൾ മുറിയിലേക്ക് കയറിയത്……

വാതിൽ ചാരിയിട്ടു …

നന്ദു കിടന്നിരുന്നു……

ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി അഞ്ജിതയും കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു……

“”ഉറങ്ങിയോടാ കുട്ടാ……….””

അവൾ ചോദിച്ചു……

തന്റെ മനസ്സിന്റെ പ്രക്ഷുബ്ധത അവനറിയാതിരിക്കാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചു……

“” ഇല്ല മേമേ……””

നന്ദു പതിയെ അവളിലേക്കടുത്തു……

അവളുടെ മാറിൽ തന്നെ കൈ ചുറ്റിയാണ് അവൻ അവളിലേക്കടുത്തത്……

അഞ്ജിത ഉള്ളാലെ ഒന്നു വിറച്ചു…

“” മേമേ… ….””

അവന്റെ സ്വരം വിറ പൂണ്ടിരുന്നു……

“” എന്താടാ………. ?””

അവൾ ചോദിച്ചു……

“” മേമയ്ക്ക് എന്നോട് ഇഷ്ടമില്ലേ…….?””

അവൾ തിരിഞ്ഞ് അവനഭിമുഖമായി കിടന്നു…

“ അതെന്ത് ചോദ്യമാടാ ചക്കരേ………. “

അവളവന്റെ കവിളിൽ അരുമയോടെ ഒന്ന് തഴുകി വിട്ടു…

“” ഞാൻ സച്ചുവിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നത് നിന്നെയല്ലേ… …. “

അവളവന്റെ മൂർദ്ധാവിൽ മുകർന്നു…

“” പക്ഷേ, മോനതിന് മറ്റൊരർത്ഥം കാണുന്നതാണ് മേമയുടെ പ്രശ്നം… “

അവൾ ഒന്നുകൂടി അവന്റെ മൂർദ്ധാവിൽ മുത്തി…

ഒരു നിമിഷം നന്ദു നിശബ്ദനായി കിടന്നു……

അവളുടെ ഷർട്ടിന്റെ പുറത്തു കൂടി അവൻ വിരലുകൾ പതിയെ ഓടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

“” ബട്ട് … ലവ് യു……. “

അവൻ മന്ത്രിച്ചത് അവൾ കേട്ടു……

“” സെയിം ടാ… …. “

അവൾ വീണ്ടും അവന്റെ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു…

നന്ദുവിന്റെ പരിരംഭണം പതിയെ ദൃഡമായിത്തുടങ്ങുന്നത് അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു……

അവൻ തന്റെ ഇടതുകാൽ അവളുടെ തുടകളുടെ മേലേക്ക് കയറ്റി വെച്ചു……

അവന്റെ നിശ്വാസങ്ങൾക്കൊപ്പം പതിയെ അവളുടെ നിശ്വാസത്തിനും ചൂടേറിത്തുടങ്ങി……

തന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടണുകൾ ഓരോന്നായി വേർപ്പെട്ടു പിരിയുന്നത് അറിയുന്നതായി അഞ്ജിത നടിച്ചില്ല…….

ബ്രായ്ക്കു മുകളിലേക്ക് നന്ദു മുഖമമർത്തിയതും അവളവന്റെ ശിരസ്സിലൊന്നമർത്തി……

തീക്കളിയാണ്……….!

മകൻ തന്നെയാണ്……….!

ഒരു തരത്തിലും ന്യായീകരിക്കാനും സാധൂകരിക്കാനും പറ്റാത്തതാണ്……!

ഒരിക്കൽ സംഭവിച്ചാൽ തിരുത്താനാവാത്തതുമാണ്…….!

എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അഞ്ജിത ഒരു നിമിഷം അനങ്ങാതെ കിടന്നു…

മഞ്ജിമയുടെ മുഖം മനസ്സിലേക്ക് വന്നതും അവൾ അവന്റെ പുറത്ത് മൃദുവായി തട്ടി……

“”ഉറങ്ങിക്കോട്ടോ……….””

The Author