മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 17 [സ്പൾബർ] 511

ടോണിച്ചനും, നബീസൂനെ കാണുകയാണ്.. കുലീനയായൊരു വീട്ടമ്മ.
ആവശ്യത്തിന് സൗന്ദര്യമുണ്ട്. തെറ്റില്ലാത്ത നിറവും..
അവരിട്ട നൈറ്റിയിൽ അവരുടെ ശരീര സമ്പത്ത് കുറേയൊക്കെ കാണാം… അല്ലെങ്കിലും അതൊന്നും തന്റെ വിഷയമല്ലല്ലോ…?

രണ്ടാളും പരസ്പരം കോരിക്കുടിക്കുന്നത് ഷംസുവും, റംലയും കാണുന്നുണ്ട്..

“ഹലോ… മതി മതി… ഇപ്പത്തന്നെ നോക്കിത്തീർക്കണ്ട… മുറിയിലെത്തിയാ ഒന്നുമിടാതെ നോക്കേണ്ടതാ… നീ വാടാ കുട്ടാ… നമുക്ക് മുറിയിലേക്ക്
പോകാം… “

റംല, ഷംസുവിനെ പിടിച്ചെണീൽപിച്ച് അവന്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
വാതിലിനടുത്തെത്തി അവൾ നിന്നു.

“നിങ്ങള് പോകുന്നില്ലേ ഉമ്മാ… വേഗം ചെന്ന് തുടങ്ങാൻ നോക്ക്.. പിന്നെ നേരം കിട്ടിയില്ലാന്ന് പരാതി പറയരുത്… നാല് മണിവരേയേ നമുക്ക് സമയമുള്ളൂ…ടോണിച്ചാ… ഉമ്മാനേം കൂട്ടി മുറിയിലേക്ക് പോടാ…”

ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് റംല,ഷംസുവിനെ മുറിയിലേക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി. പിന്നാലെ അവളും കയറി അകത്ത് നിന്ന് വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു.

നബീസു, ടോണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി എണീറ്റു. പിന്നെ പിടക്കുന്ന കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവനെ ക്ഷണിച്ച് റംലയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.
ടോണിയും എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ പിന്നാലെ മുറിയിൽ കയറി. നബീസു വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു..

ടോണിക്ക് ചെറിയൊരു പരുങ്ങലുണ്ടെങ്കിലും നബീസൂന് ഒരു പ്രശ്നവുമില്ലെന്ന് അവന് തോന്നി.

“ഉമ്മാ… എനിക്കൊന്ന് കുളിക്കണം… ഞാനൊന്ന് കുളിച്ച് വരാം…”

ടോണി, തന്നെ ഉമ്മാന്ന് വിളിക്കുന്നത് നബീസൂന് ചെറിയൊരു അസ്വസ്ഥതയുണ്ടാക്കി.. അവൻ നബീസൂന്ന് വിളിക്കുന്നതായിരുന്നു നല്ലത്… എങ്കിലും അവളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.