മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 17 [സ്പൾബർ] 511

“അത് പ്രശ്നമില്ല ടോണിച്ചാ… ഉപ്പ എട്ട് മണിയാവുമ്പോ കിടക്കും… കിടന്നാലുടനെ കൂർക്കംവലിച്ചുറങ്ങും.. പിന്നെ സുബഹി ബാങ്ക് വിളിക്കുമ്പൊഴേ ഉണരൂ… ഉപ്പയെ പേടിക്കണ്ട… കുട്ടികളും നേരത്തേ ഉറങ്ങും…”

ബുള്ളറ്റിന്റെ ശബ്ദത്തിനേക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ ഷംസു പറഞ്ഞു.

“നീ ഉണ്ടാവില്ലെടാ എന്റെ കൂടെ…?”

“അത് വേണോ ടോണിച്ചാ… ഞാനും ഇത്തയും അപ്പുറത്തെ മുറിയിലുണ്ടാവും…”

“ അപ്പോ നിനക്ക്… ?”

“ആദ്യം ടോണിച്ചനൊന്ന് നോക്ക്… എനിക്ക് തൽക്കാലം ഇത്ത മതി… പിന്നെ നമുക്ക് നോക്കാന്നേ…”

കറിയാച്ചന്റെ കടയുടെ കുറച്ചിപ്പുറത്ത് ടോണി വണ്ടി നിർത്തി.

“എപ്പഴാ… എങ്ങിനെയാ..അതൊക്കെയൊന്ന് പറ..എന്നിട്ട് പോയാ മതി ഇനി…”

ടോണി വണ്ടി ഓഫാക്കി.

“അതൊക്കെ പറയാനെന്ത്… ?
എട്ടരയാവുമ്പോ എന്റെ വണ്ടിയുമായി ഞാനിങ്ങ് വരും… ടോണിച്ചനെ കയറ്റി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോവും…ടോണിച്ചന് മതിയാവുമ്പോ ഞാൻ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നാക്കും… അത്ര തന്നെ… ”

ഇന്ന് വേറെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലെന്ന് ടോണിക്കറിയാം… കാരണം നാൻസി, സൗമ്യയുടെ വീട്ടിലാണ്.. അവളുടെ കണ്ണ് വെട്ടിക്കാനാണ് പാട് . ഇന്നേതായാലും അവളില്ലാത്തത് നന്നായി.

കുറച്ച് മുന്നേ അവൾ വിളിച്ചിരിന്നു. സൗമ്യയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നാ മൂന്നാൾക്കും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു. വേറൊന്നും ഇന്ന് നടക്കില്ലെന്ന്… മാത്തുക്കുട്ടി കുത്തിപ്പൊളിച്ചത് കൊണ്ട് അവരുടെ പൂറും കൂതിയും ഇന്ന് പണിമുടക്കാണ്.അതേതായാലും നന്നായെന്നാണ് ഇപ്പോ ടോണിക്ക് തോന്നിയത്.അല്ലെങ്കിൽ അവളോട് ഒരുപാട് കള്ളങ്ങൾ പറയേണ്ടിവരും..