മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 18 [സ്പൾബർ] 883

കടയിലേക്ക് കുറച്ചാളുകളും കൂടി വന്നു… മൂടിക്കിടക്കുന്ന കോടമഞ്ഞിനിടയിലൂടെ നാൻസി നടന്ന് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. രാത്രി സൗമ്യയുടെ വീട്ടിൽ കൂട്ട് കിടക്കാൻ പോയതാണവൾ.. ടൗണിലെ ഒരു നഴ്സിംഗ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ പഠിക്കുകയാണ് സൗമ്യയും

നാൻസിയും..ഒൻപത് മണിക്ക് അവർക്ക് പോവാനുളള ജീപ്പ് വരും.. അതിന് മുൻപ് കുളിച്ച് ഡ്രസ്മാറാൻ വന്നതാണവൾ..

അപ്പനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ച് നാൻസി അകത്തേക്ക് കയറി.. മുൻവാതിൽ ഉള്ളിൽ നിന്നവൾ കുറ്റിയിടുകയും ചെയ്തു.. ഇനി വീടും കടയുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല.. രാവിലെ കടയിൽ തിരക്കുളളത് കൊണ്ട് കറിയാച്ചൻ ഇപ്പഴെങ്ങും അകത്തേക്ക് പോവുകയുമില്ല..

ചാരിയിട്ട തന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽ നാൻസി തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി..തന്റെ ബെഡിൽ മൂടിപ്പുതച്ചുറങ്ങുന്ന ടോണിച്ചനെ അവൾ കൊതിയോടെ നോക്കി..സൗമ്യയുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് കുറച്ചൂടി കഴിഞ്ഞിട്ടൊക്കെ പോന്നാ മതി.. പക്ഷേ, ഈ കള്ളനെ കാണാതെ ഇരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല… ഈ ടോണിച്ചന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് ഇന്നലെ രാത്രി രണ്ടാളും ചീറ്റിച്ചതിന് കണക്കില്ല..

നാൻസി പതിയെ കട്ടിലിന്റെ അടുത്ത് വന്ന് ടോണിയുടെ പുതപ്പ് മാറ്റി അതിനുള്ളിലേക്ക് നൂണ്ട് കയറി..പിന്നെ രണ്ടാളേയും പുതപ്പ് കൊണ്ട് മൂടി ടോണിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.. ടോണിച്ചൻ ഗാഢനിദ്രയിലാണ്.. ഇന്നലെ രണ്ട് കുതിരകളെ മെരുക്കിയ ക്ഷീണത്തിൽ അന്തം വിട്ടുറങ്ങുകയാണവൻ.. നാൻസി വന്ന് തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നതൊന്നും അവനറിഞ്ഞിട്ടേയില്ല…