മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 2 [സ്പൾബർ] 689

“ അതെടീ മോളേ.. ഈ മുറിയല്ലേ ഇത്തിരി വൃത്തിയുള്ളത്.. പിന്നെ ഒരാഴ്ചത്തെ പ്രശ്നമല്ലേയുള്ളൂ.. അത് വരെ നീയൊന്ന് ക്ഷമിക്ക്…”

ടോണിയെ അവളുടെ മുറിയിൽ കിടത്തിയത് അവൾക്കിഷ്ടമായിട്ടില്ല എന്ന് കരുതി കറിയാച്ചൻ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ഒരാഴ്ചയല്ല, ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അവൻ തന്റെ റൂമിൽ കിടക്കണം എന്നാണ് നാൻസി ആഗ്രഹിച്ചത്..
പക്ഷേ, അവൻ കിടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ അടിയിൽ താനുണ്ടാവും.. ചിലപ്പോൾ മുകളിൽ.. ചിലപ്പോൾ സൈഡിൽ…
അപ്പൻ കാണാതെ സാരിക്ക് മുകളിലൂടെ നാൻസി പൂറ് അമർത്തിയൊന്ന് ഞെക്കി. സൗമ്യയത് കണ്ടു. പൂറൊന്ന് അമർത്തി ഞെരിക്കാൻ അവളും എപ്പഴേ കൊതിക്കുന്നുണ്ട്..

“ നിങ്ങളിരിക്ക്.. ഞാൻ ചായ കൊണ്ടു വരാം.. “”

കറിയാച്ചൻ പുറത്തേക്ക് പോയി.

“” എന്തൊക്കെയാടീ ഈ കേട്ടത്… ?
ഇയാൾ ഇനി പോകുന്നില്ലെന്നോ… ?ഇവിടെ താമസിക്കുമെന്നോ… ? “”

സൗമ്യചോദിച്ചു.

“” എനിക്കും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെടീ.. കാണാതെ തന്നെ പലവട്ടം ഇയാളെയോർത്ത് ഞാൻ വിരലിട്ടതാ,.. ഇനി കൺമുമ്പിൽ ഇങ്ങിനെ കണ്ടോണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ… ?
എന്റെ കർത്താവേ.. എനിക്കത് ചിന്തിക്കാൻ കൂടി കഴിയുന്നില്ല..’”

ചായ കുടികഴിഞ്ഞ് മനസില്ലാമനസോടെ സൗമ്യ ഇറങ്ങി. സൗമ്യയുടെ വീട്ടിൽ വെച്ച് ഒരു ചട്ടിയടി ഇരുവരും ഇന്ന് പ്ലാൻ ചെയ്തതാണ്.. പക്ഷേ ഇന്നിനി നാൻസിയെ കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.

“ എടീ.. ഞാനെന്നാ ഇറങ്ങട്ടെ.. പറ്റിയാൽ നീ വാ… എനിക്കിന്ന് വല്ലാത്തൊരു മൂഡ്.. ശരിക്കൊന്ന് തിന്നണം.. “

“ ഇവിടുത്തെ കാര്യം എന്താകുമെന്ന് നോക്കട്ടെ.. പറ്റിയാൽ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ വരാം…”