മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 2 [സ്പൾബർ] 687

“ ഇല്ല.. എനിക്ക് പ്രയാസമൊന്നുമില്ല… “

അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞു.

“” ശരി.. ഞാനെന്നാ ഒരു ചായ കുടിക്കട്ടെ..നമുക്ക് കാണാം…”

ടോണി എഴുന്നേറ്റ് വാതിൽക്കൽ ചെന്ന് നിന്നു. വാതിൽ ചാരിയിട്ട് കിടക്കുന്നത് കണ്ടവൻസംശയത്തോടെ നാൻസിയെ നോക്കി.കള്ളം പിടിക്കപ്പെട്ട കുട്ടിയെ പോലെ അവൾ നിലത്തേക്ക് നോക്കി. ടോണി വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ നാൻസി പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.

“” ചേട്ടാ…”

ടോണി തിരിഞ്ഞു.

“” അത്.. ചേട്ടൻ.. ഉണർന്നിട്ട്.. കുറേ നേരമായോ… ? “

ടോണിയവളെ അടിമുടിയൊന്ന് നോക്കി. പിന്നെ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“നീയും, നിന്റെ കൂട്ടുകാരിയും വരുമ്പഴേ ഞാൻ ഉണർന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു..”

അത് പറഞ്ഞ് ടോണി പുറത്തേക്ക് പോയി.
ദേഹമാസകലം വിറച്ച് പോയ നാൻസി കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയി.
എന്റെ മാതാവേ… !
അപ്പോൾ.. അപ്പോൾ…
തന്നെ.. തന്നെ അയാൾ…
ഈശോയേ…തന്നെയിനി എന്തിന് കൊള്ളാം… ഇന്ന് കണ്ട ഒരാളുടെ മുന്നിലാണ് നൂൽബന്ധമില്ലാതെ താൻ നിന്നത്.. അത് മാത്രമോ.. ?
താനും സൗമ്യയും കൂടി പറഞ്ഞതും അയാൾ കേട്ടിട്ടുണ്ടാവില്ലേ… ?എന്തെല്ലാമാണ് കഴപ്പിളകി രണ്ടും കൂടി പറഞ്ഞത്… ?
അയാളുടെ കുണ്ണയിൽ കയറിയിരുന്ന് പൊതിക്കുമെന്ന് വരെ സൗമ്യ പറഞ്ഞു.
താനോ…തന്റെ പൂറ്റിലാണ് അത് ആദ്യം കയറ്റുകയെന്ന്…
ശൊ.. മാനം പോയല്ലോ കർത്താവേ… എങ്ങിനെയിനി അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കും… ?
താനൊരു കഴപ്പിയാണെന്ന് അയാൾക്ക് മസിലായിക്കാണുമല്ലോ…
നാൻസി ഒന്നും ചെയ്യാനാകാതെ ബെഡ് ഷീറ്റിൽ ചുരണ്ടിക്കോണ്ടിരുന്നു.