മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 4 [സ്പൾബർ] 932

നിലത്തിരുന്ന് റംലയുടെ കാല് കെട്ടിപ്പിച്ച്, തലയുയർത്തി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ഷംസു..
അവളുടെ മുഖത്തെ ഓരോ ഭാവവും അവൻ കൃത്യമായി നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്..

“”ഷംസൂ…നിനക്കത് കണ്ടാൽ മാത്രം മതിയോ… അതോ..ഒപ്പം കൂടേണ്ടിയും വരുമോ…”?”

റംലയുടെ കുസൃതിച്ചിരിയോടെയുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് ഷംസു ചാടിയെണീറ്റു.
കാമം കത്തുന്ന ഇത്തയുടെ സുന്ദരമായ മുഖത്തേക്കവൻ നോക്കി.

“ മതിയിത്താ.. എനിക്ക് കണ്ടാൽ മാത്രം മതി…. വേറൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ട… എന്റിത്ത സുഖിച്ച് പുളയുന്നത് കണ്ടാൽ മാത്രം മതി…”

സന്തോഷത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

“എന്നാ നീ ചെന്ന് നിന്റെ ടോണിച്ചനോട് സംസാരിക്ക്… എല്ലാം ഓക്കെയാണെങ്കിൽ മാത്രം എന്റെ പേര് പറഞ്ഞാൽ മതി..പിന്നെ നാളെ നമ്മൾ രണ്ടാളും മാത്രം ഇവിടെ നിൽക്കാൻ ഉമ്മ സമ്മതിക്കോ… ? അതും നീ നോക്കണം…ടോണിയുടെ ഫോട്ടോ എന്റെ ഫോണിലേക്കൊന്നയക്ക്.. ഈ ഇത്ത നിന്റെ ഏതാഗ്രഹവും നടത്തിത്തരും.. കാരണം
നിന്നോടെനിക്ക് കടപ്പാടുണ്ട്.. ഞാനിപ്പോഴിട്ട പാന്റിയടക്കം എല്ലാം നിന്റെ പൈസയാണ്.. നിന്നെ എനിക്കത്രക്ക് ഇഷ്ടവുമാണ്… ഇനിയെന്റെ കുട്ടൻ വാ..ഇത്ത ചോറ് വിളമ്പിത്തരാം..””

റംല സംതൃപ്തിയോടെത്തന്നെ പറഞ്ഞു.

“ ചോറിപ്പോ വേണ്ടിത്താ.. വയറ് നിറഞ്ഞു.. ഇത്ത സമ്മതിച്ചല്ലോ..എനിക്കത് മതി…”

അത് പറഞ്ഞ് ഷംസു കിടക്കക്കടിയിൽ നിന്നും റംലയുടെ പാന്റീസ് എടുത്തു. അതവൾക്ക് കൊടുത്തു കൊണ്ട് വലിഞ്ഞ് മുറുകിയ മുഖത്തോടെ, അവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.

“” ഇത്താ.. ഇത്ത ഇപ്പോഴിട്ട പാന്റീസ് ഞാനഴിച്ചോട്ടെ..? എനിക്കത് വേണം..”