മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 5 [സ്പൾബർ] 1024

“” അമ്മയെ ഒന്ന് ഡോക്ടറെ കാണിക്കണം കറിയാച്ചാ.. നാല് മണിക്ക് അവിടെയെത്തണം.. അതുകൊണ്ടിന്ന് കുറച്ച് നേരത്തേയങ്ങ് കറന്നു… ഏതായാലും കറിയാച്ചനൊരു ചായയെടുക്ക്.. അത് കുടിച്ചിട്ടങ്ങ് പോകാം..””

ആന്റണി ബെഞ്ചിലേക്കിരുന്നു.
കറിയാച്ചൻ വേഗം വെള്ളം ചൂടാക്കാനൊരുങ്ങി.

ആന്റണിക്ക് ചായ കൊടുത്തപ്പോഴേക്കും മറ്റ് ചിലരും കൂടി കയറി വന്നു.

അകത്ത്, നാൻസിയുടെ മുറിയിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന ടോണി പുറത്തെ തട്ടലും, മുട്ടലും കേട്ട് ഉറക്കമുണർന്നു. മുറിയുടെ പുറത്തൊരു കിളിനാദം കേട്ട് തുറന്ന കണ്ണവൻ ഇറുക്കിയടച്ചു.
മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്ന നാൻസി ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ടോണിയെ കണ്ട് പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന സൗമ്യയെ കൈമാടി വിളിച്ചു.
അകത്തേക്ക് കയറിയ സൗമ്യയും അവനെ കണ്ടു.

“” പാവം… ഇന്നലെ ഒരു പോള കണ്ണടക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ലല്ലോ നീ… നല്ല ക്ഷീണം കാണും.. ‘

സൗമ്യ, ടോണിയുടെ സുന്ദരമായ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
നാൻസി, സൗമ്യയുടെ നേരെ മിണ്ടല്ലേ എന്നാംഗ്യം കാട്ടി.
പിന്നെ തന്റെ വിരിഞ്ഞ ചന്തി കട്ടിലിലേക്ക് അമർത്തി വെച്ചിരുന്നു. ടോണിയുടെ തൊട്ടടുത്തിരുന്ന് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് കുലുക്കി.

“ദേ ടോണിച്ചാ… വെറുതെ അഭിനയിക്കാതെ എഴുന്നേറ്റേ…ടോണിച്ചനെ കാണാൻ ഒരാള് വന്നിട്ടുണ്ട്…”

നാൻസി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ടോണി ഇളിഞ്ഞൊരു ചിരിയോടെ കണ്ണ് തുറന്നു.

“ എനിക്കറിയായിരുന്നെടാ മോനേ, ഇത് കള്ളയുറക്കമാണെന്ന്.. ഇങ്ങോട്ടെഴുന്നേറ്റേ.. ഒരാളിവിടെ രാവിലെ മുതൽ കയറ് പൊട്ടിക്കുകയാണ്…”

നാൻസി പറഞ്ഞത് കേട്ട് സൗമ്യ അവളുടെ കൂർത്ത നഖം കൊണ്ട് നാൻസിയുടെ കയ്യിലൊന്ന് നുള്ളി.