മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 7 [സ്പൾബർ] 1071

“ ഞാനതല്ല ആന്റണീ പറഞ്ഞത്..
നമ്മളെല്ലാരും സഹകരിച്ചാൽ മതി.. അല്ലെങ്കിലും ഇത് നമ്മുടെ നാടിന്റെയൊരാവശ്യമാ…”

മുന്നിൽ കിട്ടിയ ചായ ശിവരാമൻ ഊതിക്കുടിച്ചു.

അകത്തിരുന്ന് നാൻസി ഇതെല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ട്.
സൗമ്യയുടെ അച്ചനായിപ്പോയി. അല്ലെങ്കിൽ ഇറങ്ങിച്ചെന്ന് അയാളോട് നാലെണ്ണം പറഞ്ഞേനേ..
തന്റെ ടോണിച്ചനെയാണ് അയാൾ പ്രാകിയത്.. ദുഷ്ടൻ..
നോക്കിക്കോ.. നിങ്ങളുടെ മോളുണ്ടല്ലോ.. ആ വെണ്ണക്കട്ടി.. അവളുടെ പൂറും, കൂതിയും ടോണിച്ചനെ കൊണ്ട് ഞാൻ പൊളിച്ചടുക്കിക്കും….

മനസിലവൾ പിറുപിറുത്തു.

ഇന്നലെ രാത്രി പൂർണ നഗ്നരായി നാൻസിയും, ടോണിച്ചനും ബുള്ളറ്റിൽ വന്നിറങ്ങി നേര പോയത് കുളിമുറിയിലേക്കാണ്.
ഐസ് പോലുള്ള തണുത്തവെള്ളത്തിൽ ദേഹത്തെ മൂത്രമെല്ലാം കഴുകിക്കളഞ്ഞു. കുണ്ണയും, പൂറും പരസ്പരം വൃത്തിയാക്കി.
എല്ലാം കഴുകിത്തുടച്ച് നാൻസിയുടെ മുറിയിൽ വന്ന് നഗ്നരായി, ഒരു പുതപ്പിനടിയിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നു.
പുലർച്ചെ, ഒരു കളി കൂടി കളിച്ച് ടോണിച്ചൻ കറിയാച്ചന്റെ മുറിയിൽ വന്ന് കിടന്നു.
നാൻസിയുടെ പതിവെല്ലാം തെറ്റി. അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ അവൾ പിന്നെ കിടന്നിട്ടില്ല. അലക്കാനുള്ളതൊക്കെ അലക്കി, വീടൊക്കെ അടിച്ച് വാരി തുടച്ച് കുളിയും കഴിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്.നല്ലൊരു കുടുംബിനി പോലെയാണ് അവളുടെ പെരുമാറ്റം.

മാത്തുക്കുട്ടിയുടെ ജീപ്പ് കടയുടെ മുന്നിൽ വന്ന് നിർത്തി.

“” കറിയാച്ചോ, ഒരു ചായ.. ഒരു കഷ്ണം പുട്ടും എടുത്തോ…”

കടയിലേക്ക് കയറിക്കൊണ്ട് മാത്തുക്കുട്ടി പറഞ്ഞു.

അവന്റെ ശബ്ദവും നാൻസി കേട്ടു.
ടോണിച്ചൻ വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ താനും, സൗമ്യയും പ്ലാൻ ചെയ്തത്, മാത്തുക്കുട്ടിയെ വളക്കാനായിരുന്നു. ഒരു സൂചനയൊന്നും അവന് കൊടുത്തിട്ടില്ല.
എങ്കിലും പരസ്പരം മുഖത്തേക്ക് നോക്കി തമ്മിൽ, തമ്മിൽ വിരലിടുമ്പോൾ, തങ്ങൾ മാത്തുക്കുട്ടിയ പറ്റി ചർച്ച ചെയ്തിരുന്നു.
രണ്ടാൾക്കും അവനെ ഇഷ്ടവുമായിരുന്നു.
എന്ത് ചെയ്യാം.. അതിനിടക്ക് കാളക്കൂറ്റനെ പോലെ ടോണിച്ചൻ വന്ന് കയറിയില്ലേ…
എങ്കിലും, മാത്തുക്കുട്ടിക്ക് വിളിച്ച് വരുത്തി ഒരു കളി കൊടുക്കണം.. അവൻ നല്ലവനാ….