മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 9 [സ്പൾബർ] 665

ടോണി, മുറ്റത്ത് ബുള്ളറ്റ് നിർത്തിയിറങ്ങി. അപ്പോഴാണ് ലിസി ഓർത്തത്, താൻ ഒരു നൈറ്റി മാത്രമേ ഉടുത്തിട്ടുള്ളൂ. ബാക്കിയെല്ലാം റൂമിൽ അഴിച്ചിട്ടേക്കുവാണ്. വേഗം പോയി പാവാടയെങ്കിലും എടുത്തിടാം..
അകത്തേക്ക് തന്നെ കയറാനൊരുങ്ങിയ ലിസി പെട്ടെന്ന് തീരുമാനം മാറ്റി.
വേണ്ട… അടിയിലൊന്നുമിണ്ട.. ഇങ്ങിനെ തന്നെ ടോണിച്ചന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കാം… എന്താ ഉണ്ടാവുക എന്നറിയാലോ… ചുണ്ടിലൊരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ ലിസിനിന്നു.

ടോണി നടന്ന് സിറ്റൗട്ടിന്റെ സ്റ്റപ്പിനടുത്ത് വന്ന് നിന്നപ്പോഴേക്കും ഹൃദ്യമായ ചിരിയോടെ ലിസിയവനെ സ്വാഗതം ചെയ്തു.

“ടോണിച്ചാ… വാ.. കയറി വാ… “

മനസിലുള്ള സന്തോഷം പൂർണമായും മുഖത്ത് വരുത്തി ലിസി പറഞ്ഞു.
ടോണി ഒരു ചിരിയോടെ അവിടെത്തന്നെ നിന്നു.

“ വേണ്ട ചേച്ചീ… കയറാൻ സമയമില്ല.. മത്തായിച്ചൻ ചില പേപ്പറുകൾ ഇവിടെ ഒപ്പിട്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. അത് വാങ്ങാൻ വന്നതാ… ചേച്ചിയതൊന്ന് എടുത്ത് തന്നാൽ മതി… “

“ ഹ… അതെന്നാ പറച്ചിലാ ടോണിച്ചാ.. ഇവിടെ വരെ വന്നിട്ട് കയറാതെ പോയാലോ.. ?
ഇതറിഞ്ഞാ അപ്പച്ചൻ എന്നെ വഴക്ക് പറയും.. ഇങ്ങോട്ട് കയറി വാ ന്നേ…. “

അവളുടെ സംസാരത്തിലുള്ള കൊഞ്ചൽ ടോണി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. കഴിഞ്ഞ തവണ സേവ്യറച്ചന്റെ കൂടെ വന്നപ്പോൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ അന്നൊന്നും സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. എങ്കിലും ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ അവളുടെ സ്വഭാവം മനസിലായിരുന്നു. പുറത്തേക്കിറങ്ങുന്ന വാതിൽക്കലാണവൾ നിൽക്കുന്നത്. പിന്നിലെ ഹാളിൽ നിന്നും വരുന്ന ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ ഉള്ളിലൊന്നുമിടാതെയാണ്നിൽക്കുന്നതെന്ന് ടോണി കണ്ടു.
കനത്ത തുടകളും, മുഴച്ച് നിൽക്കുന്ന പൂറും ഒരു നിഴൽ പോലെ കാണാം.