മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 9 [സ്പൾബർ] 665

“ ഞാൻ വരാടാ… നിന്റെ ഇത്താനെ അടക്കാൻ നീ തന്നെ മതി… നീയൊരാണല്ലേ… തീരെ നിവർത്തിയില്ലെങ്കിൽ എന്നെ വിളിച്ചോ.. നമുക്ക് ഒരുമിച്ചവളുടെ മുന്നും പിന്നും ഒന്നാക്കാം…”

“ അത് മതി ടോണിച്ചാ.. ഇത്താക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് അതാണത്രെ… ഇനിയെന്നാ ടോണിച്ചനെ വിളിക്കുന്നേന്ന് പോന്നപ്പഴും എന്നോട് ചോദിച്ചു…”

“ സമയം പോലെ നീ വിളിക്ക്… പിന്നെ വൈകീട്ട് നമുക്ക് പാറപ്പുറത്ത് കൂടണം.. നീ സുനിക്കുട്ടനെ വിളിച്ച് സാധനം വാങ്ങി വരാൻ പറ… “

നാണുവാശാൻകടയിലേക്ക് കയറി വരുന്നത് കണ്ട് രണ്ടാളും സംസാരം നിർത്തി.

നാണുവാശാൻ ചായ കുടിച്ചോണ്ട് ചില പഴം കഥകളൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നപ്പോൾ മെമ്പർ ബിനോയ് വന്നു.
ടോണി പേപ്പറുകളെല്ലാം അവനെ ഏൽപിച്ചു.
കെട്ടിട നമ്പറും, കരണ്ടും ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ താനിവിടെ എത്തിച്ചിരിക്കും എന്നും, തന്റെ ഇത്തരം വികസന പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഇനിയും തുടരും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ്, ചെറിയൊരു പ്രസംഗം നടത്തിയാണ് ബിനോയി പോയത്.. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വിളിച്ച് പറയുമെങ്കിലും കാര്യം നടത്താൻ അവൻ മിടുക്കനാണെന്ന് കറിയാച്ചൻ പറഞ്ഞു.

ഷംസുവിന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ട്നോക്കിയപ്പോൾ ഇത്ത..
അവൻ ഫോണുമായി പുറത്തിറങ്ങി. എന്തൊക്കെയോ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ സംസാരിച്ച് ടോണിയെ പുറത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

“ടോണിച്ചാ.. ഇത്തയാ വിളിച്ചത്.. ഉമ്മയും, ഉപ്പയുമൊക്കെ വരാൻ ഉച്ച കഴിയുമെന്ന്.. എന്നോട് വേഗം ചെല്ലാൻ.. പൂറിക്ക് കടിയിളകിയെന്ന്.. പറ്റുമെങ്കിൽ ടോണിച്ചനേയും കൂട്ടി ചെല്ലാൻ.. ടോണിച്ചൻ വരുന്നോ…?””