മഞ്ഞുരുകും കാലം 8 [വിശ്വാമിത്രൻ] 790

കുണ്ണ ഭാഗ്യം ഉണ്ടായില്ല.
ചിഞ്ചുവിനെ കോളേജിന് ശേഷം കണ്ടത് പോലുമില്ല.
അങ്ങനിരിക്കെ ആണ് ചുമ്മാ ഗേറ്റ് എഴുതി കിട്ടിയ റാങ്കിന് നാഗ്പൂരിലേക്ക് വണ്ടി കയറിയത്.
പഴയ കോളേജിലെ സൗഹൃദങ്ങളൊന്നും അതിജീവിച്ചിരുന്നില്ല. സൗഹൃദം പുതുക്കാൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്ന എന്നെ പലരും തണുപ്പൻ രീതിയിലായിരുന്നു സ്വീകരിച്ചത്.
അതിൽപിന്നെ എടുത്ത തീരുമാനമാണ്, ഇനിയങ്ങോട്ട് ആരോടും അത്രക്ക് അടുത്ത ഇടപഴക്കേണ്ടെന്ന്.
ഡിസംബർ ആദ്യ ആഴ്ച.
തണുപ്പ് അതിന്റെ മൂര്ധന്യാവസ്ഥയിലേക്കുള്ള യാത്ര ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഒരീസം അബി റൂമിൽ വന്ന് പറഞ്ഞ്, നാളെ, ഔറംഗബാദ്, മൂന്ന് ദിവസം ട്രിപ്പ്. വരുന്നുണ്ടേൽ വാ.
പ്രാരാബ്ദമില്ല, പെണ്ണില്ല, വാക്കേഷൻ ആണ്.
അപ്പഴേ പാക്ക് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
അജന്ത-എല്ലോറ ഗുഹകൾ എന്ന് പണ്ട് ജനറൽ നോളഡ്‌ജിൽ പഠിച്ചിട്ടേ ഉള്ളു. ഇനിയിപ്പോ കാണാം.
ആരൊക്കെ വരുമെന്ന് ഇന്ന് രാത്രി അറിയാം.
ഒരു ഇന്നോവ, മൂന്ന് ബൈക്ക്. അതാണ് കണക്ക്. ഇന്നോവയിൽ ഒരു സ്പോട് ഞാൻ ബുക്ക് ചെയ്ത്. അതാവുമ്പോൾ കുറച്ചു നേരം വണ്ടിയോടിച്ചാൽ കുറെ നേരം ഉറങ്ങാം. ഒറക്കം ഇതിനോടകം എന്റെ ഒരു വീക്നെസ് ആയി മാറിയിരുന്നു.
അപ്പൊ ആറും ആറും പണ്ട്രൻഡ്പേര് കാണും. ഞാൻ കണക്ക് കൂട്ടി.
വിഷ്ണു വരുന്നുണ്ട്.