മഞ്ജുവിന്റെ അവിഹിത ഭാവനാലോകം [മഞ്ജു വർമ] 3279

 

“എവിടെയാ മോളെ പണിയണ്ടേ?”

 

ഞാൻ വെന്റിലേഷന് നേരെ ചൂണ്ടിയിട്ട് കലിപ്പോടെ പറഞ്ഞു.

 

“താൽക്കാലം ചേട്ടൻ അത് പണിഞ്ഞാൽ മതി.”

 

ഒന്ന് അമർത്തി മൂളിയതിനു ശേഷം അയാൾ മുറിയാകെ ഒന്ന് പരിശോധിച്ചിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു.

 

“മോളിചിരി വെള്ളം ഇങ്ങേടുത്തെ, വല്ലാത്ത ദാഹം.”

 

“മ്മ്, വല്ലാത്ത ദാഹം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് കുറേ ദിവസമായിട്ട് മനസിലായാരുന്നു, ആ ദാഹോം കൊണ്ട് വേറെ പെണ്ണുങ്ങളുടെയടുത്ത് പോയാൽ മതി കേട്ടോ, ഇത് പെണ്ണ് വേറെയാ.”

 

“അയ്യോ സോറി മോളെ, അതൊക്കെ കള്ളിന്റെ പുറത്ത് അറിയാതെ പറ്റിയതാ കേട്ടോ, ഇനി അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല.”

 

“മ്മ്, ഉണ്ടാവാതിരുന്നാൽ ചേട്ടന് കൊള്ളാം, ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാനാരാണെന്ന് താനറിയും. കേട്ടോ.”

 

“ഓ, ശരി മോളെ.”

 

എന്റെ വിരട്ടൽ ശരിക്കും ഏറ്റു എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ മനസ്സിൽ സന്തോഷിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ്‌, അപ്പൊ എന്നെ പേടിക്കാനും ആൾക്കാരൊക്കെയുണ്ട്.”

 

ഞാൻ അലമാര തുറന്ന് അതിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കുപ്പി മദ്യം എടുത്ത് അയാൾക്ക് കൊടുത്തു. അയാൾ അതിയായ സന്തോഷത്തോടെ അത് വാങ്ങി. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വെള്ളവും ഗ്ലാസും മിച്ചറും അയാൾക്ക് എടുത്ത് കൊടുത്തതിന് ശേഷം എന്റെ മുറിയിൽ പോയി കതകു കുറ്റിയിട്ടിരുന്നു.

 

അൽപ സമയത്തിന് ശേഷം എന്റെ ബെഡ്‌റൂമിന്റെ കതകിൽ മുട്ടു കേട്ടു.

 

“മോളെ, ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാനാ, ഒന്ന് കതകു തുറക്കാമോ?”

ഭാവ്യതയോടെയുള്ള അയാളുടെ അപേക്ഷ കേട്ടപ്പോൾ വാതിൽ തുറക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ കതകു തുറന്നതും അയാൾ എന്നെ തെള്ളിമാറ്റി കതകടച്ചതും നിമിഷ നേരത്തിനുള്ളിൽ നടന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.