മന്മഥരാവ് [ആൽബി] 125

വിരസത.അവള് പോയെപ്പിന്നെ ഒന്ന് മിണ്ടാനും പറയാനും ആരും ഇല്ല എന്നൊരു തോന്നൽ.

അങ്കിൾ ഇങ്ങനെ ഇമോഷണൽ ആവാതെ.ബി കൂൾ.

ഹേയ് അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല.

അവളുടെ കാലുകൾ അറിയാതെ അയാളുടെ അരികിലെത്തി.”സോറി അങ്കിൾ…..വെറുതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അങ്കിളിന്റെ മൂഡ് കളഞ്ഞു “

“അതൊന്നും സാരമില്ല മോളെ.ഈ ഏകാന്തത എനിക്കിപ്പോ ശീലമാണ്”
അയാൾ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

അയാൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.അയാളുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.അവളുടെ കയ്യിലെ പിടുത്തം അല്പം മുറുകി.അവൾ പതിയെ അയാളുടെ മടിയിലിരുന്നു.

സോറി……

എന്തിനു മോളെ?

“ഞാൻ കാരണം,ആവശ്യമില്ലാതെ ഓരോന്ന് ഓർമ്മിച്ചില്ലെ”

അവൾ അയാളുടെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.ആ നെഞ്ചിന്റെ ചൂടിലേക്ക് അവൾ പറ്റിച്ചേർന്നു.അയാൾ അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തമർത്തി.അവളുടെ മുലകൾ ആ നെഞ്ചിൽ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു.
അറിയാതെ അവർ തങ്ങളെ മറക്കുകയായിരുന്നു.

അവളെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ അവളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി.
കവിളിൽ ചുംബിച്ചു.കവിളിൽ നിന്നും ആ ചുണ്ടുകൾ കണ്ണുകളിലേക്കും പടർന്നു.അയാളുടെ കൈക്കരുത്ത്
അവളുടെ ദേഹം അറിയുകയായിരുന്നു.അവൾ അയാളുടെ ദേഹത്തേക്ക് പടർന്നു കയറാൻ വെമ്പി.അവളുടെ കൈകൾ അയാളുടെ മുതുകിൽ ഓടിനടന്നു.
ഞൊടിയിടയിൽ അവൾ അയാളെ ഇറുക്കി പുണർന്നു.അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ നുകരാൻ അവൾ കൊതിച്ചു.അയാൾക്കും നിയന്ത്രണം വിട്ട് തുടങ്ങിയിരുന്നു.

താഴെ തന്റെ തുടയിടുക്കിൽ എന്തോ കൊണ്ടുകയറുന്നപോലെ തോന്നിയ അവൾ എണീറ്റു.നോക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ മുണ്ട് ഉയർന്നു കൂടാരം അടിച്ചത് പോലെ.അവളിൽ വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

എന്താ മോളെ?

മറുപടി നൽകാതെ വീണ്ടും അവിടേക്ക് തന്നെ നോക്കിനിന്ന
അവളുടെ കവിളിൽ അയാൾ തലോടി, ചെവിയും കഴുത്തും പിന്നിട്ടു അവളുടെ മാറിലെത്തി.ബനിയനാൽ മറക്കപ്പെട്ട,എന്നാൽ അതിലൂടെ രൂപ
ഭംഗി മുഴുവൻ വ്യക്തമാകുന്ന അവളുടെ മാറിടങ്ങളെ ആ കൈ മെല്ലെ തഴുകിത്തലൊടാൻ തുടങ്ങി.

“തന്റെതല്ലാതെ മറ്റൊരു കരസ്പർശം ഇന്നുവരെ ഏൽക്കാത്ത തന്റെ മുലകൾ ഇതാ അങ്കിളിന്റെ കര പരിപാലനയിൽ തുടിക്കുന്നു”അവൾ ഓർത്തു.

അയാൾ അവളെ തിരിച്ചുനിർത്തി.