എന്നെ കണ്ട് കാർത്തികയുടെ അമ്മ മതിലിനരികിലേക്ക് വന്നു. പണ്ട് ഒരുമിച്ച് പഠിക്കുന്ന കാലത്തേ അവളുടെ അമ്മക്ക് എന്നെയറിയാം. അവളുടെ അമ്മ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലെ എൻ്റെ ഗണിതാധ്യാപികയായിരുന്നു. അവസാനത്തെ പിരീഡിൽ ലാസാഗുവും ഉസാഘയും വെച്ച് ഫാക്ടറൈസേഷൻ ചെയ്ത് ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ബോർഡിൽ ഉത്തരമെഴുതിയതും പാലിൻഡ്രോമു കൊണ്ടുള്ള കളികളുമെല്ലാം വെറുതേ ഒന്നോർത്തു പോയി.
ഓടി മറയുന്ന ചിന്തകളെ അനുധാവനം ചെയ്ത് തളർന്ന ബുദ്ധിയെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കാൻ സ്മൃതിയുടെ നീർചുഴിയിൽ മുങ്ങി നിവർന്ന എന്നെ നോക്കി മനസ്സിൻ്റെ കല്ലറയിൽ നിന്നും ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റ കഴിഞ്ഞ കാലത്തിൻ്റെ പ്രേതം പല്ലിളിച്ചു. കയത്തിൻ്റെ അഗാധതയിൽ വേരുകളൂന്നി ജലപരപ്പിനു മുകളിൽ വിരിഞ്ഞ് സൂര്യന് നേരെ പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന കടുത്ത നീല നിറത്തിലുള്ള ഒരുപിടി ഓർമ്മ പൂക്കൾ ഇറുത്തെടുത്ത് ഞാൻ ആ ഒഴിഞ്ഞ കല്ലറയിലർപ്പിച്ചു. അസ്തിത്വം കൽപ്പിച്ചു നൽകപ്പെട്ട സംതൃപ്തിയിൽ പൂക്കളുടെ നീലയിൽ ഒന്നായി ലയിച്ചു ചേർന്ന പ്രേതത്തിന് സ്വസ്ഥി ചൊല്ലി തെളിഞ്ഞ ബുദ്ധിയിൽ സ്ഥായിയായി ഉറപ്പിച്ച മനസ്സുമായി ഞാൻ വീണ്ടും കാലത്തിലൂടെ യാത്ര തുടർന്നു.
“കണ്ണനോ…. കണ്ടിട്ട് കുറേ ആയല്ലോ”
“അതങ്ങനെ ഒന്നൂല്ല. അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഓരോ തിരക്കായപ്പോ… ടീച്ചറ് പിന്നെ ഇവിടെയാന്നറിയല്ലേന്നു. ഇവിടെയാന്നല്ല. അജ്മല് വീട് വെച്ചത്… നിങ്ങളെ അയലൊക്കത്താന്ന് ഇവൻ പറഞ്ഞേയില്ല. ഞാൻ അജ്മല് വിളിച്ചപ്പോ വെറുതേ വന്നതാ. പുതിയ വീടും കാണാം. വൈഫും പ്രഗ്നൻ്റാണല്ലോ. അപ്പോ അങ്ങനെ പോന്നതാ”
ജുമൈലത്തിനെ കണ്ണൻ അറഞ്ഞ് പണ്ണുമെന്ന് ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു ആദ്യത്തെ പാർട്ടിൽ comment ൽ താങ്കൾ സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ. പക്ഷേ കാണാൻ പറ്റിയില്ല.
പറ്റുമെങ്കിൽ ഒരു വന്യമായ ഒരു കന്യകാത്വം കവർന്നെടുക്കുന്ന ഒരു ഭാഗമാണ് അടുത്തതിൽ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. ഈയടുത്ത് Biggboss എഴുതിയ ഓണകൊടി എന്ന കഥയുടെ comment സെക്ഷനിൽ ഒരുപാട് വായനക്കാരുടെ requests, suggestions ഒക്കെ ഒരുപാട് ഉണ്ട്. അതുപോല ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അടിപൊളി ആകും.
രണ്ട് പാർട്ടുകൾ തമ്മിൾ ഒരുപാട് കാലതാമസം വരുമ്പോൾ ആൾക്കാർക്ക് കഥയിലെ involvement നഷ്ടമാകും.
പിന്നെ എഴുതുമ്പോൾ മാക്സിമം ഇംഗ്ലീഷ് സംഭാഷണങ്ങൾ ഒഴുവാക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. എന്തോ കഥയുടെ enjoyment (ആസ്വാദനത്തിനെ) നെ വല്ലാതെ ബാധിക്കുന്നു.
വായനക്കാരുടെ മനസ്സിൽ ഒരു feelings പോലുമുണ്ടാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ. ദയവ് ചെയ്തു ഇതിൽ കൂടുതൽ വായനക്കാരുള്ള കുറച്ച് കഥകൾ വായിച്ചിട്ട് എങ്ങനെ ആയിരിക്കണം എഴുതേണ്ടതെന്ന് എങ്കിലും പഠിക്ക്. ഒരുപാട് അറിവ് ഉണ്ടായിട്ട് വലിയ കാര്യമൊന്നുമില്ല. നമ്മുടെ അറിവ് എങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നതാണ് പ്രധാനം.
ഇവിടെ ഇത് എന്താണ്? ഒരു കളി മണക്കുന്ന പോലുമില്ല.
വായിക്കാൻ കൊള്ളാവുന്ന രീതിയിൽ എഴുതിയാൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു. ഇംഗ്ലീഷിൽ ഉള്ളത് ഇംഗ്ലീഷിൽ തന്നെ എഴുതുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്. നിങ്ങളുടെ Knowledge level അല്ല ഇവിടെ കാണിക്കേണ്ടത്. ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സംഭാഷണങ്ങൾ മംഗ്ലീഷിൽ എഴുതിയാൽ ഭയങ്കര ബോറാണ് വായിക്കാൻ.