മാന്തോപ്പിലെ കാമകേളി [സുമിത] 312

അയലത്തെ പ്രവീണ ചേച്ചിയുടെ മോന്‍ കുട്ടന്‍ പഞ്ചസാരക്കുവന്നതാണ്. താനവന് ദോശയും ചായും കൊടത്തു.

ചേച്ചീ കാഞ്ചന ചേച്ചീ…

കുട്ടന്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു..

അവന്‍ ദോശ തിന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു..

എന്താ കുട്ടാ.. നിനക്കിനി ദോശ വേണോ..

വേണ്ടാ… പഞ്ചാരതാ.. അമ്മച്ചി വഴക്കു പറയും

ചേച്ചി എന്താ ആലോചിച്ചു നില്‍ക്കുന്നത്.

ഒന്നുമില്ലെടാ..

എങ്കില്‍ പഞ്ചാര താ..

ഇപ്പോള്‍ തരാം..

കാഞ്ചന പഞ്ചസാര കുട്ടന്‍ കൊണ്ടു വന്ന പാത്രത്തിലെക്ക് എടുത്തു കൊടുത്തു.

ചേച്ചീ എന്താ കാര്യം പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്.. ദീപ്തിയെ എനിക്കു കല്യാണം കഴിച്ചു തരാനാണോ..

അവള്‍ നിഷ്‌കളങ്കമായി ചോദിച്ചപ്പോള ഉള്ളില്‍ വന്നദേഷ്യം അറിത്തണുത്തുപോയി..

എന്തിനാടാ കല്യാണം കഴിക്കുന്നത്..

സദ്യ ഉണ്ണാന്‍..

സദ്യ ഉണ്ണാന്‍ മാത്രമാണോടാ കല്യാണം കഴിക്കുന്നത്..

അല്ല..

പിന്നെ..

ചെറക്കനും പെണ്ണിനും പല സ്ഥലങ്ങളിലും ടൂറ് പോകാം..

പിന്നെ..

പിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കാം..

പിന്നെ..

ഞാന്‍ പറയില്ല.. എനിക്കു നാണം വരും..

പറയെടാ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കെട്ട..

കാഞ്ചനക്കു രസം പിടിച്ചു…

ഇതാണോ നിനക്കു നാണം വരുന്ന കാര്യം.

ഉം…

അതു സാധാരണയല്ലേടാ.. എങ്ങനെയാടാ കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ മക്കളുണ്ടാകുന്നത്..

എനിക്കറിയത്തില്ല… ചേച്ചിക്കറിയാമോ.. അറിയാം..

ദീപ്തിയെ കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കും മക്കള്‍ ഉണ്ടാവില്ലേ. അത് ചേച്ചി എനിക്കും കൂടി പഠിപ്പിച്ചുതാ..

മന്ദബുദ്ധിയാണെങ്കിലും അവന്റെ മനസ്‌സിലിരുപ്പു കൊള്ളാം. ദീപ്തിയെ ആണവന്റെ നേട്ടം

കാഞ്ചന ഓര്‍ത്തു..

ഇപ്പോ നീ പഞ്ചസാര കൊണ്ടു പോയി അമ്മയ്ക്ക് കൊടുക്ക് എന്നിട്ടുവാ..

അമ്മണി ഇന്ന് രവി മാമ്മന്റെ മോളുടെ കല്യാണനിശ്ചയത്തിനുപോകുന്നുണ്ട്. അമ്മ പോയി കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ വരാം..