മനുവിന്റെ ചേച്ചി രേണുക [ഒലിവര്‍] 844

“ എന്നാല്‍ ശരി, ചേച്ചി സുഖിക്കേണ്ട. ഒന്ന് സഹകരിച്ചാൽ മതി.”

“ ഛി.. പോടാ. വഷളൻ!

അല്ല, പണ്ട് ഇതും ഇതിനപ്പുറവും… കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്? പിന്നെയെന്താ ഇതൊക്കെ കാണാനിത്ര പൂതി?”

“ അത് പണ്ടല്ലേ ചേച്ചി? ഇപ്പൊ നമ്മളൊക്കെ ഡീസന്റല്ലേ?”

“ ഓ.. പിന്നേ ഒരു ഡീസന്റ്… നിന്നോടൊക്കെ പത്ത് മിനിറ്റ് സംസാരിച്ചാൽ മതി, പെണ്ണ് പ്രസവിക്കും.”

“ എന്നാൽ പ്രസവിപ്പിക്കട്ടെ? ചേച്ചീടെ ആഗ്രഹമല്ലേ ഒരു കുഞ്ഞ്…?”

“ ഛീ പോടാ ഡോങ്കി… അതിനെന്റെ കെട്ട്യോനുണ്ട്.”

“ അതിന് ഇനിയും രണ്ട് വർഷം എടുക്കില്ലേ ചേച്ചി?”

“ അത് ഞാൻ സഹിച്ചോളാം… എനിക്ക് അപ്പൊ മതി. അയ്യട… ഒരു സഹായക്കാരൻ വന്നേക്കുന്നു!”

“ ശരി… കുഞ്ഞിനെ വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട. ടൈമാകുമ്പോൾ ഞാൻ പൊറത്തെടുത്തോളാം…”

“ എന്ത്?” അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം വൈകിയാണ് അവൾക്ക് പിടികിട്ടിയത്.”

“ ഛീ…. പോടാ പട്ടി…” അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തെറിവിളിച്ചു.

അങ്ങനെയങ്ങനെ അവരുടെ സംസാരം നീണ്ടുപോകും. അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് മനുവിന് കോളേജിൽ മഴയത്ത് ഫുട്ബോൾ കളിച്ച് കുളത്തിൽ പനി പിടിച്ചത്.

“ എനിക്ക് വല്ലാതെ കുളിരണുണ്ട് ചേച്ചി…” പുതപ്പിനടിയിൽ ചുരുണ്ടുകൂടി അവൻ ഫോൺ ചെവിയിൽ വച്ചവൻ കിടുകിടുത്ത് പറഞ്ഞു.

“ കണക്കായിപ്പോയി… വൈകിട്ട് പോകരുത് പോകരുതെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മോൻ കേട്ടില്ലല്ലോ.”

“ മേലനങ്ങണ്ടേ ചേച്ചി… എന്തെങ്കിലുമൊരു കളി കളിച്ചില്ലേൽ മനുഷ്യന് ചടപ്പായിപ്പോവില്ലേ?”

“ എങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ ലൂഡോ കളിക്കായിരുന്നല്ലോ. ഞാൻ വിളിച്ചതല്ലേ…”

“ ചേച്ചീടെ കൂടെ ‘ലൂഡോ’ കളിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല. ഈ ഉരുണ്ടികേറ്റി വച്ചിരിക്കുന്ന മസ്സിലൊക്കെ അതുപോലെ നിലനിർത്താൻ പറ്റിയ കളി കളിക്കണം.”

“ അതെന്ത് കളി? എനിക്ക് ഫുട്ബോളും ക്രിക്കറ്റുമൊന്നും അറിയില്ല.” പോകുന്ന റൂട്ട് മനസ്സിലായെങ്കിലും അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ ക്രിക്കറ്റും ഫുട്ബോളുമൊന്നുമല്ല. ചേട്ടൻ വരുമ്പോൾ നിങ്ങള്‍ രണ്ട് മാസം മുടങ്ങാതെ എന്നും നടത്തുന്ന കളി കളിക്കണം.”

“ ഹയ്യ… എന്നുമൊന്നും ഇല്ലെടാ…” അവൾ കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.

“ ഉവ്വ… മഴയുള്ളപ്പോഴും ഇല്ലാത്തപ്പോഴുംം…”

“ പോടാ ദുഷ്ടാ.. വെറുതെയല്ല നിനക്ക് പനി പിടിച്ചത്…”