മനുവിന്റെ ചേച്ചി രേണുക [ഒലിവര്‍] 837

“ ആണോ…. എന്നാൽ ഇനി എന്നും ചെയ്യണം.”

“ അത് വേണോടാ… ഇതുതന്നെ ഞാനിനി എങ്ങനെ നിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കുമെന്നാ. ഏട്ടനെയും എന്തൊക്കെയോ ആ മൂഡിൽ പറഞ്ഞു. ശ്ശൊ.. ഒന്നും വിചാരിക്കല്ലേടാ…

നീ അയച്ച സ്റ്റോറിയും പിന്നെ നിന്റെ കുട്ടനെയും കണ്ടപ്പൊ ഇന്നെന്തോ ആകെ മൂഡായിപ്പോയെടാ… പിടിവിട്ടുപോയി സോറി.”

“ ശ്ശെ! ഇതിനൊക്കെ എന്തിനാ ചേച്ചീ സോറി? എങ്കിൽ ഞാനും സോറി പറയണ്ടേ? ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ അറിയാതെ ചേച്ചിയെ മൈരേന്ന് വിളിച്ചേന്ന്.”

“ ങും… ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചായിരുന്നു. അത് സാരമില്ല… അപ്പോഴത്തെ മൂഡിൽ നമ്മളാരും ഓർക്കില്ലല്ലോ.”

“ ഹിഹിഹി.. അതെ… ചെയ്യുമ്പോൾ എല്ലാം മറന്ന് ചെയ്യണം. എന്നാല്‍ നമുക്ക് ഒന്നൂടിയായാലോ?

“ ഉയ്യോ.. വേണ്ടെടാ… ഇതുതന്നെ ഇച്ചിരെ കട്ടിയായിപ്പോയി. ഇനി ഞാൻ താങ്ങത്തില്ല.”

“ അതൊക്കെ ചേച്ചീടെ തോന്നലാ. ഇനി നേരിട്ട് ഇതിലും കൂടുതൽ നേരം അടിപൊളിയായിട്ട് സുഖിപ്പിച്ചു തരാം?

“ നേരിട്ടോ?! മതി മതി. പോക്ക് എങ്ങോട്ടാണെന്ന് മനസ്സിലായി. എത്ര മനോഹരമായ നടക്കാത്ത ആഗ്രഹം.”

“ നടക്കും ചേച്ചി. എന്റെ മാത്രം ആഗ്രഹമായിരുന്നെങ്കിൽ ശരിയാ. നടക്കില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ എനിക്കറിയാം ചേച്ചിക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന്, പക്ഷേ പേടിച്ചിട്ടാണെന്നും… പേടിക്കണ്ട ചേച്ചി… ഞാൻ അല്ലേ പറയുന്നത്.. ഇതുകൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെ ഭാവിക്ക് ഒരു ദോഷവും വരില്ല… ചേച്ചിയുടെ ആഗ്രഹം ഞാൻ സാധിച്ചു തരാം. ആരും അറിയില്ല ചേച്ചി… നമ്മൾ മാത്രമല്ലേ അറിയൂ…” ഒരു കെഞ്ചലോടെ പറയുന്ന അവന് മുന്നിൽ രേണുക അത് നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു,

പക്ഷേ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഫോണിലൂടെ അവൻ സ്ഥിരമായി കൊടുത്ത സുഖത്തിന്റെയും ജ്വലിച്ചുനിൽക്കുന്ന പൗരുഷത്തിന്റെയും മാസ്മരികതയിൽ അവന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ അവൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് ഇരമ്പിവരുന്ന ധൈര്യം ഒരു മൂളലായി തിരികെ അവനിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ രേണുക ഒരു മാറ്റത്തിന്റെ വക്കിലായിരുന്നു.

മനു കാത്തിരുന്ന നിമിഷത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിലും.

കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസത്തിൽ അവൻ ചോദിച്ചു.

“ ഒറ്റയ്ക്കേയുള്ളോ ചേച്ചി?”

“ അതെ. മോള് സ്കൂളില്‍ പോയി.”

“ എന്നാൽ ഞാൻ വരട്ടെ?”

“ വേണ്ടടാ മോനെ. ആരെങ്കിലും കണ്ടാലോ?”