മനുവിന്റെ സപ്നചേച്ചി 312

ഞാന്‍ പിറ്റേന്നു വന്നപ്പോള്‍ ഫാര്‍മസിക്കുള്ളില്‍ നിന്ന് എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്ന സപ്നചേച്ചിയെ ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്തോ പ്രശ്നമുള്ളപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. പതിവുപോലെ എല്ലാ ഫാക്റ്ററി ജോലിക്കാരികളും വസ്ത്രം മാറിപ്പോയിക്കാണണം, ആരോ വാതിലിനടുത്തേക്കു വരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഞാന്‍ നോട്ടം നിര്‍ത്തി മാറി നിന്നു. വാതില്‍പ്പാളിയില്‍ ഒട്ടിച്ചിരുന്ന കടലാസ് വലിച്ചു കീറുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു ഞാന്‍ പയ്യെ താക്കോള്‍ദ്വാരത്തിലൂടെ അകത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോള്‍ സപ്ന ചേച്ചിയാണ്.

ഈശ്വരാ.. എന്താണാവോ നടക്കുന്നത്. ഞാന്‍ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നവിവരം അമ്മയോട് പോയി പറഞ്ഞു കൊടുക്കുമോ? എന്റെ അടിവയറ്റില്‍ ഒരു ആന്തല്‍

ഞാന്‍ അല്പം ധൈര്യം സംഭരിച്ച് കടലാസ് മാറ്റിയ വിടവിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. ചേച്ചി വാതിലിനു കുറ്റിയിട്ടു, വസ്ത്രം മാറുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് വന്ന് പയ്യേ സാരി അഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ആദ്യമായാണ് സാരി ഉടുത്ത് വരുന്ന ഒരു ജീവനക്കാരി വസ്ത്രം മാറാന്‍ വരുന്നത്. യൂണിഫോം ഇട്ടവര്‍ സത്ര്മ മാറ്റിയേ വീട്ടിലേക്ക് പോകൂ, എന്നാല്‍ ഇത്?

സാരി മുഴുവന്‍ അഴിക്കാതെ തലപ്പ് മാത്രം താഴേക്കിട്ട് ബ്ലൌസിന്റെ ഹുക്കുകള്‍ ഊരാന്‍ തുടങ്ങി. എനിക്ക് നിന്ന് നില്പില്‍ കമ്പിത്തപാല്‍ അടിച്ചിരുന്നു. ഹൊ. എന്തൊരു ഭംഗി ആ മാറിടത്തിനു മലക്ഞെരിവുകള്‍ പോലെ വിശാലമായ നെന്ന്ചിനിരുവശത്തുമായി മാതളനാരങ്ങാ വലിപ്പത്തിലുള്ള രണ്ട് മുലകള്‍. കറുത്ത ബ്രാക്കുള്ളില്‍ വെള്ളരങ്കല്ലുകള്‍ പോലെ തോന്നി. ബ്ലൌസ് മുഴുവനായി തുറന്നു എങ്കിലും ഊരി മാറ്റിയില്ല. ഇടക്കിടക്ക് എന്റെ വാതിലിലേക്ക് നോക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. എനിക്ക് അപ്പോഴാണ് കത്തിയത്. ഇന്നലെ ചോദിച്ചതും ഇന്ന് മുലകള്‍ കണിച്ച് എന്നെ കമ്പിയടിപ്പിച്ചതും അറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണ്‍ല്ലെ.. ഹമ്പടീ കള്ളീ. നിന്ന് എന്നെ കണ്ടെത്തിയല്ലേ? ഇക്കാര്യം ആലോചിക്കുമ്പോഴേ എന്തെ മനുക്കുട്ടന്‍ വീണ്ടും രക്തം നിറഞ്ഞ് പൂര്‍വ്വാധികം കനം വച്ചു. ചേച്ചിയുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും സമ്മതം എന്ന നിലയിലല്ലേ ഇക്കാണിച്ചത് എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ എന്റെ കുട്ടനില്‍ നിന്നും എന്തോ ഒലിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മുണ്ട് നനഞ്ഞു തുടങ്ങി.

പെട്ടന്നു ആരോ കതകില്‍ തട്ടുന്നത് കേട്ട് ബ്ലസെല്ലാമിട്ട് ചേച്ചി പുറത്തിറങ്ങി. പോകുമ്പോഴും എന്റെ വാതിലിലേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ ആ രാത്രി ചേച്ചിയെ ഓര്‍ത്ത് നല്ലൊരു വാണം വിട്ടു. പണ്ടത്തേപ്പോലെയല്ല ഇപ്പോള്‍ ശുക്ലം തെറിച്ച് ഒരു മീറ്ററെങ്കിലും പോകുന്നുണ്ട്. മൂന്ന് നാല്‍പ്രാവശ്യമെങ്കിലും. അതോണ്ട് ഞാന്‍ കുളിമുറിയിലല്ലാതെ വാണമടിക്കാറില്ലായിരുന്നു. വെറുത ചുമരുകള്‍ കഴുകാന്‍ നിക്കണ്ടല്ലോ.

പിറ്റേന്ന കോളേജ് വിട്ട് വന്നപ്പോള്‍ പതിവിരു വിപരീതമായി ഫാര്‍മസിയില്‍ ചെന്ന് കുറച്ചു നേരം ഇരിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. എന്നെ കണ്ടയുടന്‍ നാന്‍സി ചേച്ചി ചോദിച്ചു.

“കുട്ടാ, നീ വന്നതു നന്നായി. ദിവാകരേട്ടന്‍ പുറത്തു പൊയിട്ട് ഇതുവരെ വന്നിട്ടീല്ല. കൌണ്ടറില്‍ ആരും ഇല്ല. നീ കുറച്ച് നേരം ഇരിക്കുമോ? “

The Author

10 Comments

Add a Comment
  1. കട്ടപ്പ

    ഇതെന്ത് പണിയാ ബ്രോ ……..ഇങ്ങനെ പെട്ടന്ന്‍ നിര്‍ത്താന്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ വെറുതെ കൊതിപ്പിച്ചത് എന്തിനാ…….

  2. കൊതിപ്പിച്ചിട്ട് കടന്നു കളയല്ലേ

  3. കൊതിപ്പിച്ചു നിർത്തല്ലേ. നല്ലൊരു തുടർക്കഥക്ക് സ്കോപ്പുണ്ട്. ബാക്കി കൂടി എഴുതണം.

  4. Nalloru Story.ingane kothippichitt nirthiyath moshaayippoyi.ith thudaranam

  5. നല്ല പോലെ വന്നതായിരുന്നു പെട്ടന്ന് അവസാനിപ്പിച്ചത് ശെരിയായില്ല നാൻസിയുമായി പദ്മിനിയുമായി സ്വപനയുമായി ഒരു നല്ല കളി ഒക്കെ വേണം ആയിരുന്നു അടുത്ത ഭാഗം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു

  6. ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ അവസാനിപ്പിച്ചത്, നാൻസി ചേച്ചിയും, പദ്മിനി അക്കയും എല്ലാം വെറുതെ ആയോ? അടുത്ത ഭാഗവും വരട്ടെ

  7. പൊന്നു.?

    മനു കുട്ടാ….. തുടർന്നും എഴുതൂ…..

    ????

  8. നല്ല സ്വയമ്പൻ കഥ ആയിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് തീർക്കണ്ട ബ്രോ.

  9. Kollam ..but ingane nirthandaYirunnu

  10. entha avasanippiche??
    thettiyathano??
    super story aanalloo..
    adipoly sahacharyangalum ..
    y mahn. ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *