മനുവിന്റെ സപ്നചേച്ചി 312

വൈദ്യന്‍ കല്പിച്ചതും രോഗി ഇച്ഛിച്ചതും പാല് എന്നു പറഞ്ഞപോലെയായി

ഞാന്‍ തലയാട്ടി.

നീ ചായ കുടിച്ചോ?

ഇല്ല. വന്നതേ ഉള്ളൂ. വീട്ടില്‍ കേറീല്ല.

നിനക്ക എന്റെ ചായേം വടേം തരട്ടേ?

നാന്‍സിച്ചേച്ചിയുടെ ചോദ്യത്തില്‍ ഒരു ദ്വയാര്‍ത്ഥം ഞാന്‍ മണത്തു.

ചായ വേണ്ട ചേച്ചി വട നല്ലതാണെങ്കില്‍ തന്നോളൂ.

ചേച്ചി ചിരിച്ചു.

ഉരുളക്കുപ്പേരി കിട്ടിയ പോലെ നാന്‍സി ചേച്ചി ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. പക്ഷേ നാന്‍സി ചേച്ചിടെ വട അത്ര നല്ലതല്ല. 50 വയസ്സെങ്കിലും കാണും ചേച്ചിക്ക്. ആ വട എനിക്കു വേണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നത് സപന ചേച്ചിടെ വട കാണാനായിരുന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ചേച്ചി വന്നു. അതിനിടക്ക് ഞാന്‍ രണ്ട് മൂന്ന് കസ്റ്റമേര്‍സിനെ തീര്‍ത്തിരുന്നു. .

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സപ്ന ചേച്ചി വന്നു. വന്നപാടെ എന്നെ നോക്കി ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ എപ്പോ വന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.

ഞാന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുരികം ചുളിച്ചു ഇപ്പൊ എന്നു ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

ചേച്ചി എന്നോടെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുമല്ലോ എന്നു കരുതി ഞാന്‍ ഉത്തരങ്ങള്‍ പ്ലാന്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിന്നു.

“ഇന്ന് കോളേജ് നേരത്തേ കഴിഞ്ഞോ മനൂ”. ചോദിക്കാനായി ചേച്ചി ചോദിച്ചു.

“ങും”. ഞാന്‍ വെറുതെ മൂളി

“ഒഹോ. വീട്ടീല് വന്നാല്‍ നിനക്കെന്താ പണി? ഹോം വര്‍ക്കൊന്നുമില്ലേ?”

“ഇല്ല ചേച്ചി, കോളേജില്‍ അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല. വീട്ടില്‍ വന്നാല്‍ ഞാന്‍ ചുമ്മാ കാഴ്ച കണ്ടിരിക്കും. ഇപ്പോ ഒളിമ്പിക്സ് ഉണ്ടല്ലോ ടിവിയില്‍ അതു കാണും പിന്നെ പുസ്തകം വായിക്കും.”

“എന്തു പുസ്തകമാ വായിക്കുക.? നോവലുകളാണോ? “

“ഇല്ല. കൊച്ചു പുസ്തകങ്ങള്‍” ഞാന്‍ അല്പം വക്രബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ചു.

“അതെന്തൂട്ടാ കൊച്ചു പുസ്തകം? കഥയാ?”

ഞാന്‍ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. എന്നിട്ടു തലകൊണ്ട് ചേച്ചിയോട് അടുത്തുവരാന്‍ പറഞ്ഞു.

ചേച്ചി കേട്ട പാടെ വേഗം അടുത്തു വന്നു, എന്നെ തൊട്ടു കൊണ്ട് നിന്ന് ചോദിച്ചു

എന്താദ്?