പെട്ടന്നു വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് രാജീവൻ അകത്തു കയറി, അവൾ വാതിൽ തുറന്നതും രാജീവൻ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച ശേഷം കവിളിൽ ചുംബിച്ചു..
നേർത്ത ടവ്വലിന്റെ ഉള്ളിലെ മാളവികയുടെ മാദക മേനി രാജീവന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർന്നു…
“വീട് മാമ അമ്മയെങ്ങാനും കയറി വരും.!”
“നിന്റെ ഐഫോൺ ചാർജർ ഉണ്ടോ മാളൂ, ചേച്ചി പറഞ്ഞു നിന്റെ സെയിം ഫോൺ ആണല്ലോ.”
“ദേ അവിടെയുണ്ട്…”
ബെഡ്റൂമിന്റെ അരികിൽ ഉള്ള സൈഡ് ടേബിളിൽ തന്റെ ഫോൺ കുത്തിയിട്ടുകൊണ്ട് കണ്ണാടിയിൽ മുടി ചീകുന്ന മാളവികയുടെ അടുത്തേക്ക് രാജീവൻ ചെന്നു.
അവളുടെ ടവൽ പയ്യെ ഊരി നിലത്തിട്ടുകൊണ്ട് രാജീവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വാതിൽ വലിച്ചു അടച്ചുകൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു.
മാളവിക ഒരുനിമിഷം ശിലപോലെ കണ്ണാടിയിൽ തന്റെ കടഞ്ഞെടുത്ത വെണ്ണക്കൽ ശില്പത്തെ നോക്കുന്നപോലെ നോക്കി. ഉള്ളിൽ ഊറി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഓടിച്ചെന്നു വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു.
നേർത്ത ഒരു പിങ്ക് ടീഷർട്ടും കറുത്ത കണങ്കാലിലെ സ്വർണ കൊലുസു വരെ ഇറക്കമുള്ള ലൂസ് ബ്ലാക്ക് കോട്ടൺ പാവാടയും ധരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ഹാളിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ. അഴിച്ചിട്ടിരുന്ന, നിതംബങ്ങളെ തഴുകിത്തലോടി അലസമായി കിടന്നിരുന്ന തഴച്ചുവളര്‍ന്ന മുടി വാരി മുകളിലേക്ക് കെട്ടിവച്ചുകൊണ്ട് മാളവിക മാമനെ സാകൂതം നോക്കി.
“സുധി ചോദിച്ചു, മോളെന്താ ഉറങ്ങിയതാണോ ഇത്ര നേരം?”
“ആഹ് അച്ഛാ, പാട്ടു കേട്ട് ഉറങ്ങിപ്പോയി.”
“ഇല്ല അളിയാ, ഞാൻ നോക്കുമ്പോ മാളു ആരെയോ ഫോൺ വിളിക്കുവാരുന്നു!!”
“അതെയോ മോളെ?”
“എന്റെ കൂട്ടുകാരിയയെ വിളിക്കാനും പാടില്ലേ ? ഇനി എല്ലാത്തിനും മാമന്റെ പെർമിഷൻ ഞാൻ ചോദിക്കാം? പോരെ?”
“കോളേജ് പഠിക്കാൻ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ആമ്പിള്ളേർ എന്റെ കൊച്ചിന്റെ പിറകെ നിന്ന് മാറുന്നില്ല അല്ലെ?”
“നല്ല ബെസ്ററ് അച്ഛൻ തന്നെ!!” ബിന്ദു കറികൾ ടേബിളിൽ എടുത്തു വെക്കുമ്പോ പറഞ്ഞു.
“എന്തെ നിന്നെ ഞാൻ കോളേജിൽ എത്ര പിറകെ നടന്നിട്ടാണ് ഒന്ന് സംസാരിപ്പിച്ചത്?”
“മനുഷ്യാ, ഞാൻ പല പ്രാവിശ്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, ഇമ്മാതിരി തമാശ മാളൂന്റെ മുന്നിൽ പറയല്ലേ എന്ന്!”
“അവൾ പടിക്കട്ടെടി, പെൺകുട്ടികൾ സ്വന്തം ഇണയെ തിരഞ്ഞെടുക്കണം, നിന്നെ പോലെ!”
“ആഹ് അതേന്യ ഞാൻ പറയണേ, എന്റെ അബദ്ധം മോൾക്ക് പറ്റാണ്ടാന്നു!!”
ഒറ്റക്കൊമ്പന്റെ ഏഴയലത്തു വരാൻ ഇനിയൊരു ജന്മകൂടെ വേണ്ടിവരും…
ഇത്‌ മൂഞ്ചിച്ചു ലേ കൊമ്പാ
ഇതിന്റെ ബാക്കി അടുത്തു തന്നെ ഉണ്ടാകുമോ ബ്രോ