മാറി മറിഞ്ഞ ജീവിതം [ശ്രീരാജ്] 303

……………………………………………………………..
സുലോചന : ഹരി പോകുന്ന വരെ, കുട്ടികളെ മുകളിലെ നിലയിലേക്ക് കയറ്റി വിടണ്ടട്ടോ.. രണ്ടിനും ഒരു പരിസര ബോധം ഇല്ല…

രഞ്ജിത ചിരിച്ചു കൊണ്ട്, കുറച്ച് നേരം ആലോചിച്ച ശേഷം ചോദിച്ചു : ഹരിക്ക്,, എല്ലാ കഥകളും അറിയില്ല അല്ലെ?…

സുലോചന കൈ കൊണ്ട് തന്റെ വാ പൊത്തി, പതുക്കെ എന്ന് പറയാതെ പറഞ്ഞു രഞ്ജിതയോട്.

സുലോചന മുകളിലേക്കുള്ള കോണി പടിയിലേക്ക് നോക്കി ആരും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം ശബ്ദം കുറച്ച് പറഞ്ഞു : ഇല്ല.. അതല്ലേ, അവൻ ഒരു നല്ല നിലയിൽ എത്തുന്നതിനു മുമ്പേ, അഞ്ജുവിനെ ഞാൻ കെട്ടിച്ചു കൊടുത്തത്.

രഞ്ജിത : മ്മ്മ്…… നന്നായി.. അവളുടെ ജീവിതമെങ്കിലും രക്ഷപ്പെട്ടില്ലേ അത് കൊണ്ട്. നല്ല പയ്യനാ ഹരി. അഞ്ജുവിന്റെ ഭാഗ്യം.

സുലോചന സോഫയിൽ നീങ്ങി ഇരുന്ന് രഞ്ജിതയോട് ചേർന്ന് കൈ പിടിച്ചു സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു : നീ സ്വയം പഴിക്കുന്നത് നിർത്തണം, ഈ അമ്മക്ക് അറിയാം, ഈ അമ്മയുടെ വഴി വിട്ട ജീവിതം ആണ് എന്റെ രണ്ടു മക്കളുടെയും…..

സുലോചന : അഞ്ചു രക്ഷപ്പെട്ടു. പക്ഷെ എന്റെ മോൾ…..

സുലോചനയുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങി.. കണ്ണ് നീർ തുള്ളികൾ ഒലിച്ചിറങ്ങി..

അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ച ശേഷം രഞ്ജിത : എല്ലാം വിധി ആണ് അമ്മേ… തലയിൽ എഴുതിയത് മായിക്കാൻ ആവില്ലല്ലോ.അഞ്ജുവിന് ഹരിയെ പോലെ, ഇത്രയും നല്ല ഒരു പയ്യനെ കിട്ടും എന്നോ, ഇത്ര വലിയ വീട്ടിൽ താമസിക്കാൻ പറ്റും എന്നോ അമ്മ വിചാരിച്ചിരുന്നോ?..

സുലോചന : മ്മ്മ്.. എല്ലാം ശരിയാ മോളെ. ചിന്തിക്കാൻ പോലും പാടില്ലാത്തതാണ്, എന്നാലും, അഞ്ജുവിനെ ഹരിയുടെ വീട്ടിൽ കയറ്റാത്ത്തു നന്നായി എന്ന് തോന്നാറുണ്ട്. അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ആ കൊച്ചു വീട്ടിൽ തന്നെ ജീവിച്ചു മരിക്കേണ്ടി വന്നേനെ..