ഇപ്പോൾ ദാമു കുനിഞ്ഞു
നിന്ന് തന്റെ കാലുകളിൽ സോപ്പ് തേയ്ക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. അവന്റെ ആ കുട്ടിത്തോർത്ത് മുൻപത്തേക്കാളും ചുരുണ്ട് മുകളിലേക്ക് എത്തി. മങ്ങിയ വെട്ടത്തിൽ ലീനക്ക് തന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ അവനെ കാണാൻ സാധിക്കുന്നില്ല. അവൾ കൈ നീട്ടി വെളിയിലെ ലൈറ്റിന്റെ സ്വിച്ച് ഇട്ടു. അവിടമാകെ പ്രകാശം പരത്തിക്കൊണ്ട് ബൾബ് തെളിഞ്ഞു. ദാമു അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇപ്പോഴും കുനിഞ്ഞു നിന്ന് സോപ്പ് തേക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്.
അവൻ തന്റെ തോർത്തിന്റെ മുൻവശം രണ്ട് സൈഡിലേക്കും മാറ്റി കുണ്ണയിൽ സോപ്പ് തേക്കാൻ തുടങ്ങി. ദാമുവിന്റെ കുണ്ണയുടെ ശരിക്കുള്ള വലിപ്പം ലീന ഇപ്പോഴാണ് കാണുന്നത്. ഏതോ ഒരു അജ്ഞാതശക്തി ചെയ്യിക്കുന്നതുപോലെ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി,
“ദാമുവിന്റെ കുണ്ണ, ഓഹ് എന്തൊരു വലുപ്പമാ അവന്റെ കുണ്ണക്ക്” ലീന അവന്റെ തൂങ്ങിയാടുന്ന കുണ്ണയിൽനിന്ന് കണ്ണെടുക്കാനാകാതെ പിറുപിറുത്തു. അവൾ വലതു കൈകൊണ്ട് തന്റെ ഇരു മുലകളും തടവി. അടിവയറ്റിലെ പുകച്ചിൽ അസഹ്യം. അവൾ തന്റെ തുടകൾ ചേർത്തു പിടിച്ചു. തുടകൾക്കിടയിലേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന മദജലം. തനിക്കിനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ലീനക്ക് തോന്നി. ലീന എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടി. അവൾ വേഗം അകത്തെ ബാത്റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു. അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കസ്തൂരി തൈലവുമായി വെളിയിലേക്ക് വന്നു. അപ്പോഴേക്കും ദാമു വെള്ളമൊഴിച്ച് ദേഹത്തെ സോപ്പ് പതയൊക്കെ കളഞ്ഞിരുന്നു.
“ദാമു, എന്റെ പുറത്ത് ഈ എണ്ണയൊന്നു തേച്ചു തരാമോ?” അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു. അവൻ ലീനയെ നോക്കി. “അതിനെന്താ ഇച്ചേയി, തേച്ചു തരാമല്ലോ” എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ തൈലക്കുപ്പി അവളിൽ നിന്നും വാങ്ങി. “ഇച്ചേയി, ഇവിടിരുന്നോ”, അവൻ പൈപ്പിൻ ചുവട്ടിലെ കല്ല് നോക്കികൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു. “അത് വേണ്ട, ആ ബാത്‌റൂമിൽ പോകാം”, ആ പൈപ്പിന് അല്പം അകലെയുള്ള ബാത്റൂം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് ലീന പറഞ്ഞു.
വീടുപണി നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ സ്റ്റോർറൂം ആയി ഉപയോഗിച്ച ഷെഡ്‌ഡിനെ പിന്നീട് ബാത്റൂം ആക്കിയതായിരുന്നു. ലീന മുൻപേയും ദാമു അവളുടെ പുറകേയും അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു. അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് ഉള്ളിൽ കയറി. അതിനുള്ളിലെ സ്വിച്ച് ഇട്ടു. വലിയൊരു മുറിയുടെ വലുപ്പമുണ്ടായിരുന്ന അതിൽ ഒരു യൂറോപ്പ്യൻ ക്ലോസറ്റും ഷവറും തുണി കഴുകാനായി ഏകദേശം രണ്ടടിയോളം പൊക്കമുള്ള ഒരു സ്ലാബും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിന്റെ ഭിത്തിയിൽ ഒരാൾപ്പൊക്കമുള്ള വലിയൊരു കണ്ണാടിയും പതിച്ചിരുന്നു
കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ട്. ❤
ഈ കഥ പണ്ട് വന്നതല്ലേ??
പണ്ട് വന്നതാണ് ??
Pottante kunnabhagyam enna kathayilninnum prachodanam kondu undayathalle ee katha. Satyam parayu.