മരുമകൾ റിയ [ഏകലവ്യൻ] 827

അതയാൾക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. ചെരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന് പതിനൊന്നര മണിക്ക് അയാൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു. ലക്ഷ്മിയെ ഒന്ന് രണ്ട് തവണ കുലുക്കി നോക്കി. അവളൊന്നു മൂളിയെങ്കിലും കുഴപ്പമില്ല. അയാൾ പതിയെ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി വാതിലടച്ചു. മരുമകളുടെ റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി. പറഞ്ഞത് പോലെ റൂം ലോക്ക് അല്ല. പതിയെ തുറന്ന് ഉള്ളിൽ കയറി. കുണ്ടി വിരിയിച്ചു കമിഴ്ന്നു കിടന്നു ഉറങ്ങുന്ന പെണ്ണിനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അയാളുടെ അരയിൽ അനക്കം കിട്ടി. ശേഷം വാതിലടച്ചു. ആ ശബ്ദം കേട്ട് റിയ കണ്ണ് തുറന്നു. അച്ഛൻ റൂമിലെത്തിയത് മനസ്സിലാക്കി പതിയെ മോൻ ഉണരാത്ത രീതിയിൽ എഴുന്നേറ്റു. നേരിയ തുണിയുടെ ഇറുകിയ ഓഫ്‌ വൈറ്റ് ചുരിദാറും കറുപ്പ് ലെഗ്ഗിൻസുമാണ് വേഷം. മുലകളൊക്കെ മുഴച്ചു നിൽക്കുന്നു. അച്ചനെ ഒന്ന് ചൂട് പിടിപ്പിക്കാനാണ് മനപ്പൂർവം അവൾ ഇറുകിയ ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ടത്.ടോപ്പിന്റെ കൈ ചെറുതായത് കൊണ്ട് മുടി ഒന്നൂടെ ഒതുക്കി വച്ചപ്പോൾ കക്ഷത്തിന്റെ തുടക്കം കാണാം..
“എന്തെ വൈകിയേ?”
“അവളുറങ്ങാൻ..”
“ഉറങ്ങിയോ എന്നിട്ട്..?”
“ആ.. കുഴമ്പെവിടെ??”
അതിനു മറുപടിയായി തട്ടിയിൽ വച്ച കുഴമ്പ് ബോക്സ്‌ അച്ഛനെടുത്തു കൊടുത്തു.
“എവിടുന്നാ??”
അയാൾ അവളോട് ചോദിച്ചു
“ബെഡിൽ നിന്നല്ലേ??”
“ബെഡ് വേണോ??”
ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന പേരക്കുട്ടിയെ നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു.
“താഴെ ഷീറ്റ് വിരിച്ചാലോ??”
“അച്ഛന്റെ ഇഷ്ടം.”
ശേഷം അവൾ പായ വിരിച് അതിനു മുകളിൽ ഷീറ്റ് വിരിച്ചു ശേഷം ഒരു തലയണ എടുത്ത് തല ഭാഗത്തു വച്ചു.
“അവിടെയിരിക്കച്ച…”
അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ ഷീറ്റിൽ മുട്ടും കയ്യും കുത്തി നാലു കാലിൽ നിന്നു. ശ്രീധരൻ അതിന്റെ അടുത്തായി മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു. അവളുടെ ആ പൊസിഷൻ കണ്ട് ശ്രീധരന് മൂക്കാൻ തുടങ്ങി മുലകൾ താഴേക്ക് തൂക്കി ചന്തി തള്ളിച്ചു പിടിച്ച് തന്നെ നോക്കി വശ്യമായി ചിരിക്കുന്നു. ഇതിനു മുൻപൊന്നും ഇത്ര വശ്യമായി ചിരിച് പെണ്ണിനെ കണ്ടിട്ടില്ല.
“കമിഴ്ന്നു കിടക്കാനല്ലേ പറഞ്ഞേ??”
“അതേ…”
“കിടക്കട്ടെ??”
“ആ..”
അതനുസരിച്ച് അവൾ ഷീറ്റിൽ ശരീരം അമർത്തി മുഖം തലയണയിൽ കടത്തി വച്ച് കിടന്നു. ഇപ്പോൾ