മരുമകൾ റിയ [ഏകലവ്യൻ] 822

വിഷമിച്ചു കൊണ്ട് ശ്രീധരൻ ഉച്ചക്കേക്ക് കോഴിയൊക്കെ വാങ്ങി പോന്നു. ഉച്ചയായിട്ടും രതീഷേട്ടനെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഫോണിൽ വിളിച്ചു. പുള്ളിയും സുഹൃത്തും ഒരു ബാറിലായിരുന്നു.
“ആ മോളേ..”
“എവിടെ രതീഷേട്ടാ.. കാണുന്നില്ലാലോ..”
“ഒരു അര മണിക്കൂർ കൊണ്ട് എത്തും മോളേ.. കുറച്ച് വൈകി പോയി..”
“ഏട്ടൻ കുടിച്ചിട്ടുണ്ടോ??”
അവന്റെ സംസാരത്തിൽ റിയക്ക് വശപിശക് തോന്നി.
“ഏയ്‌ ഇല്ല.. വേഗം വരും.. ശെരി എന്നാൽ”
“മ്മ്..”
അവൻ കാൾ കട്ടാക്കി. ഇനിയെപ്പോഴെങ്കിലും എത്തിക്കോളും എന്ന് ചിന്തിച്ച് റിയ ഡിനിംഗ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. വിവരം അമ്മയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ലക്ഷ്മിക്ക് നല്ല ദേഷ്യം വന്നിരുന്നു. ശേഷം ലക്ഷ്മിയും ശ്രീധരനും കഴിക്കാനിരുന്നു. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന സമയം അമ്മായി അപ്പന്റെയും മരുമകളുടെയും കണ്ണുകൾ കഥകളി കളിക്കുകയായിരുന്നു. ഓടികളിക്കുന്ന കൊച്ചിന് വാരി കൊടുത്തു കൊണ്ട് സ്റ്റെയർ പടിമ്മൽ വിയർപ്പാറാൻ ഇരിക്കുന്ന റിയക്ക് അമ്മായിഅപ്പൻ എന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടുപിടിച്ചോ എന്നേ അറിയേണ്ടു. ഭാര്യ കാണാതെ മകളെ നോക്കുന്ന ശ്രീധരന് ലക്ഷ്മി ഉച്ചക്ക് മയങ്ങുന്ന സമയം കൊണ്ട് രണ്ടു പേരുടെയും കടിക്ക് താൽക്കാല ശമനം ഉണ്ടാക്കിയാലോ എന്നായിരുന്നു ചിന്ത. ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞ് അൽപം നേരം ടിവി കണ്ട് ലക്ഷ്മി മയങ്ങാനായി റൂമിൽ കയറി. അവൾ ഉറങ്ങി ഒരു അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയാൽ പേടിക്കേണ്ട പിന്നെ നീണ്ടു ഒരു രണ്ട് മണിക്കൂർ ഉറങ്ങും എന്ന് ശ്രീധരന് അറിയം. അത് കൊണ്ട് അയാൾ അക്ഷമനോടെ റൂമിൽ കാത്തിരുന്നു. ഈ സമയം റൂമിൽ മകന്റെ പുറത്ത് താളത്തിൽ തട്ടി കൊണ്ട് ചെരിഞ്ഞു കിടക്കുകയായിരുന്നു റിയ. എന്നാൽ ശ്രീധരന്റെ ക്ഷമ വെറുതെയായി. ലക്ഷ്മി വേഗം തന്നെ ഉണർന്നിരുന്നു. മകളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാം എന്ന് കരുതി നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ലക്ഷ്മി പുറത്ത് വന്നത്.അയാൾക്ക് കടുത്ത നിരാശയായി. വെള്ളം അങ്ങ് മാറ്റിവച്ചേക്ക് പ്രയോഗം അനുഭവിച്‌ നിരാശയോടെ അയാൾ പുറത്തിറങ്ങി. വിറകുപുര ഒന്ന് നന്നായി വൃത്തിയാക്കി വച്ചു. ശേഷം പറമ്പിലേക്കിറങ്ങി. വേറെ പണിയെടുക്കാൻ മൂടൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. വെറുതെ ഇങ്ങനെ നടന്നു. സമയം സന്ധ്യയാകാറായപ്പോൾ പുറകിൽ നിന്ന് അച്ഛാ ന്നുള്ള വിളി കേട്ട് ശ്രീധരൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. തന്റെ നേരെ തിടുക്കപ്പെട്ട് നടന്നു വരുന്ന മരുമകളെ കണ്ട് അയാൾക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല..
“എന്താ മോളേ..?”