റൂമില് ഇരുന്നു അവര് സംസാരിച്ചു….. പഴയ രോഗവിവരങ്ങളൊക്കെ ഡോക്ടര് അയാളോട് ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. പിന്നെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ ഡോക്ടര് അയാളോട് വിശദീകരിച്ചു….. ഇപ്പോള്, നല്ല ഒരു കടുത്ത ഹൃദയാഘാതം ഉണ്ടായതാണെന്നും, ഇപ്പോള് ഒന്നും പറയാന് ആവാത്ത സ്ഥിതി ആണെന്നും, 24 മണിക്കൂറിനു ശേഷമേ വ്യക്തമായ ഒരു അഭിപ്രായം പറയാനാകൂ എന്നും ഡോക്ടര് പറഞ്ഞു…. അയാള്, വിഷണ്ണനായിട്ടാണ് തിരികെ എത്തിയത്. ആതിരയും, ശാരദയും വിവരം തിരക്കി…. അയാള് ഡോക്ടര് പറഞ്ഞ എല്ലാ വിവരങ്ങളും അവരെ ധരിപ്പിച്ചു. എല്ലാരുടെയും മുഖം വാടിയിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അവര് പുറത്ത് പോയി ഭക്ഷണവും കഴിച്ചിട്ട്, ശാരദയെ അവരുടെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചയച്ചു….. ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് വന്നാല് മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടു…. പിന്നെ അയാള് പോയി അവിടെ ഒരു മുറി ഏര്പ്പാടാക്കി. icu വിലുള്ള രോഗിയുടെ ബൈ-സ്റ്റാന്ഡര്ക്ക് മുറി കിട്ടും. അങ്ങനെ അവര് ആ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി. കുറച്ചു സമയം വിശ്രമിച്ചിട്ട്, എല്ലാവരുടെയും ഡ്രസ്സ് എടുക്കാന് ആയിട്ട് അയാള്, അവളെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പറഞ്ഞുവിട്ടു.
പതിവ് കലാപരിപാടികളൊന്നും നടത്താവുന്ന മൂഡിലായിരുന്നില്ല അവര്. അവള് പോയി അര മണിക്കൂര് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തി…. വൈകുന്നേരം ഗ്ലാസ്സ് ജനാലയിലൂടെ അവര്ക്ക് രോഗിയെ കാണാന് കഴിഞ്ഞു. നെഞ്ചിലൊക്കെ ഇ.സി.ജി. യുടെ വയറുകളും, മൂക്കിലൂടെ ഓക്സിജന് പൈപ്പും, കൈയ്യിലൂടെ ട്രിപ്പ് കൊടുക്കുന്ന ട്യൂബുകളും ഒക്കെയായി കിടക്കുന്നു…. സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോള് ജനാല അടച്ചു…. അവര് കുറെ നേരം കൂടി ഐ. സി. യു. വിനു മുന്നിലുള്ള കസേരയില് ഇരുന്നു… പിന്നെ മുറിയിലേയ്ക്ക് മടങ്ങി. രോഗിക്കുള്ള മരുന്നുകളൊക്കെ അവിടെ തന്നെ സപ്ലൈയ് ചെയ്യുമായിരുന്നു… എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കില് വിളിക്കുമെന്ന് നേഴ്സുമാര് പറഞ്ഞു. ഇടയ്ക്കൊക്കെ അയാളുടെ സഹപ്രവര്ത്തകര് അയാളെ വിളിച്ചു രോഗിയുടെ വിവരങ്ങള് തിരക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
ഏഴു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവര് കാന്റീനില് പോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തിരികെ എത്തി…. പിന്നെ പരസ്പരം ഉരിയാടല് പോലും ഇല്ലാതെ ഇരുന്നും, നടന്നും സമയം കഴിച്ചു. പത്ത് മണിയോടെ അവര് ആ മുറിയുടെ രണ്ടു വശങ്ങളിലായി ഉണ്ടായിരുന്ന രണ്ടു കട്ടിലുകളില് കിടന്നു. (ഒന്ന് രോഗിക്കുള്ളതും, മറ്റൊന്ന് കൂട്ടിരുപ്പ് കാര്ക്കുള്ളതും) കിടന്നെങ്കിലും അയാള്ക്ക് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവള് കുറച്ചുസമയം തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി…. അയാള്, ചെറുതായി മയങ്ങിയെങ്കിലും ഇടയ്ക്ക് ഞെട്ടി ഉണരും….. അങ്ങനെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ നേരം വെളുപ്പിച്ചു…. അന്നത്തെ പകല്, പ്രത്യേകിച്ച് വിശേഷം ഒന്നും ഇല്ലാതെ കടന്നുപോയി….. അന്ന് അയാള് മകനെ വിളിച്ചു വിവരം പറഞ്ഞു….. അന്ന് വൈകുന്നേരം തന്നെ അവന് ബസ്സ് കയറി അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ആശുപത്രിയില് എത്തി….
എവിടെ പോയി, കൂയി 🙋
പ്രസാദ് ബ്രോ, ഇതിൻ്റെ ബാക്കിഭാഗം എവിടെ, പെട്ടെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു, പറഞ്ഞപോലെ വളക്കുയികളി മറക്കരുതേ👄✒️👄
അണ്ണാ, നടുവേദന മാറിയോ, എന്നും വന്നു നോക്കും…
ഇനി എത്ര നാൾ കാത്തിരിക്കണം കൂട്ടുകാരാ ?
മരുപ്പച്ച, കിടുക്കി കളഞ്ഞു…..
ഒരു പാർട്ടും കൂടി പ്രതീക്ഷിക്കട്ടെ…..
????
Yes! But a little late…..
Saho… സൂപ്പർ മരുപ്പച്ച സൂപ്പർ.. നല്ല അടിയോഴുക്കുള്ള കഥ.. അവതരണം സൂപ്പർ… Pls അവർ തമ്മില് അകറ്റാരുത്.. അവർ വേണം ഒരുമിച്ചു…
നല്ലൊരു ഹാപ്പി എൻഡിങ് തന്നേ തരണം…
നിർത്തരുത് പ്ലീസ്.. തുടരൂ.. ???
ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ മരുപ്പച്ച ഉണ്ടാക്കി തന്നിട്ട് മരുഭൂമിയിലേക്ക് തള്ളിയിടരുത് പ്ലീസ് ???
കാത്തിരിക്കുക…… അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി!
ഒരു പാർട്ട് കൂടി വേണം
നല്ല സ്റ്റോറി ആയിരുന്നു. അവസാനം എന്താകും എന്നു അറിയാൻ കാത്തിരുന്നു പക്ഷെ അത് വായനക്കാർക്ക് വിടുവാണോ അതോ തുടരുമോ
Pl.wait…. കാത്തിരിക്കുക….
Pl. wait…. ശ്രമിക്കാം….
Waiting for next part.but katta post anallo bro
കലക്കി, ഇനിയും കളികൾ തുടരട്ടെ, backdoor open ചെയ്തില്ല
വളക്കുഴി കളി വേണ്ട സുഹൃത്തേ….
വേണം അണ്ണാ, ഇല്ലാതെ പറ്റില്ല,😭
ഇല്ലങ്കിൽ ഇത് അപൂർണം ആവും…വേണം, തീർച്ചയായും വേണം..💖
അണ്ണാ, ആതിര എല്ലാ രീതിയിലും കളിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ വില്ലേജ് ഓഫീസർ കുണ്ടിയിൽ മറന്നുപോയി ?
വളക്കുഴി കളി വേണ്ട സുഹൃത്തേ….
വേണം മാഷേ, ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു ഗുമ്മില്ല 😍
അണ്ണൻ വന്നേ, അർപ്പ്പോ ഹോയ്
??