മറുപുറം 2 [Achillies] 689

വന്നിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ….”

രാഹുലിന്റെ സ്വരം ഉയർന്ന് വന്നതുകൊണ്ടാവണം ചുറ്റും നിന്നവർ അങ്ങോട്ട് നോക്കി.
അവന്റെ ഭാവം കണ്ട പെൺകുട്ടിയുടെയും മുഖം വിളറുന്നത് കണ്ടതോടെ അവനും വല്ലാതെ ആയി.

“ഐം സോറി….
………ഞാൻ….ഞാൻ…
അവളിനി ഇവിടെ വരുവാണേൽ ഒന്ന് എന്നെ അറിയിക്കണം പ്ലീസ്….”

രാഹുൽ അതിവേഗം തിരികെ നടന്നു, അവന്റെ ഹൃദയം നിലവിട്ടു മിടിക്കുന്നത് അവന്റെ കർണപടത്തിൽ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
മനസ്സിലാകെ സമ്മർദ്ദം
നിറഞ്ഞ രാഹുൽ കാറിനടുത്തേക്ക് എത്തി.
ഓഫിസിനു ചുറ്റും അവന്റെ കണ്ണുകൾ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ അലഞ്ഞു.

ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്ന കേട്ട രാഹുലിന് അതെടുക്കാൻ നിമിഷങ്ങൾ പോലും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല.

“ഏട്ടാ….”

“എന്താടാ….എന്ത് പറ്റി നിന്റെ സ്വരം എന്താ വല്ലാതെ….”

“ഏട്ടാ അവൾ രാവിലെ ഇവിടെ കയറിയിട്ടില്ല…ലീവും പറഞ്ഞിട്ടില്ല…ഞാൻ രാവിലെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തതാ…”

“ഡാ നീ ടെൻഷൻ അടിക്കാതെ….”

“ഇനി എന്തേലും പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവുവോ ഏട്ടാ….”

“നീ ഇതെന്തൊക്കെയാ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നത്….
….അവൾ ചിലപ്പോൾ പിണങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് വല്ലതും പോയിട്ടുണ്ടാവും….നീ അവിടെ വിളിച്ചിരുന്നോ….”

“ഇല്ലേട്ടാ….ഞാൻ……. ഞാൻ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ….”

കട്ട് ചെയ്ത ഉടനെ അവൻ ശ്വേതയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു.

“മോനെ…എന്തായി…പരിപാടി ഒക്കെ തുടങ്ങിയോ….”

ഫോണെടുത്ത ഉടനെ ശ്വേതയുടെ അമ്മ ചോദിച്ചു.

“ആഹ് അമ്മ…തുടങ്ങാൻ പോവുവാ….”

“പിന്നെ ആഹ് പെണ്ണിനോട് ഫോൺ ഒന്ന് ഓൺ ആക്കി വെക്കാൻ പറ വിളിച്ചാലും കിട്ടത്തില്ല….അവളടുത്തുണ്ടോ…”

അവിടെ നിന്നുള്ള മറുപടി കേട്ട രാഹുലിന്റെ കാൽചുവട്ടിലെ മണ്ണൊലിച്ചു പോവുന്ന പോലെ തോന്നി.

“ഞാൻ….അവള്….ഞാൻ പുറത്താ അമ്മ….ഞാൻ എത്തിയിട്ട് വിളിക്കാം…”

മറുപടി പോലും കേൾക്കാൻ നിക്കാതെ അവൻ ഫോൺ വെച്ചു.

“ഏട്ടാ….അവൾ അവിടെ ഇല്ല….എനിക്കെന്തോ പേടി ആവുന്നു….”

“നീ ഒന്ന് നേരെ നിക്കടാ….അവളുടെ കൂട്ടുകാരുടെ നമ്പർ ഏതേലും ഉണ്ടേൽ വിളിച്ചു നോക്ക്….ഞാൻ ദേ ഇറങ്ങുവാ നീ ഓഫിസിനു മുൻപിൽ അല്ലെ….”