മറുപുറം 3 [Achillies] [Climax] 931

“എന്തായിത് അനൂസെ!!!….ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി….”

പറഞ്ഞു തീർന്നതും രാഹുലിന്റെ മുഖം കനത്തു ചാടി നിന്ന അനഖയുടെ കൊഴുത്തു മുറ്റിയ വെളുത്ത മുലകൾക്കിടയിലേക്ക് നൂണ്ടു കയറി.
ഇത്രയും നേരം അടിഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന അവളുടെ വിയർപ്പ് ആഞ്ഞു ഉള്ളിലേക്കെടുക്കുമ്പോൾ അരയിലെ പാര കുലച്ചു എന്തിനെയും കീറാൻ പാകത്തിൽ ആയിരുന്നു.

“ആഹ്…ആഹ്….ഹ്മ്മ്….കുടിക്ക്….എനിക്ക് ഞെക്കി താ…ആവൂ…..”

മുലകൾക്കിടയിൽ ചുണ്ടുരച്ചും നക്കിയും പെണ്ണിന്റെ ചൂര് വലിച്ചെടുക്കുന്ന രാഹുലിന്റെ തലയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടവൾ കരഞ്ഞു.
ഒപ്പം തല വലിച്ചു തന്റെ വലത്തേ മുലയിൽ കൊണ്ടുവന്നു അവന്റെ ചുണ്ടവൾ ഉരച്ചു.

“കുടിക്ക് കുട്ടാ…”

കണ്ണിൽ നോക്കി കേഴുന്ന അവളുടെ അപേക്ഷ നിരാകരിക്കാൻ അവനു കഴിഞ്ഞില്ല.
നാക്കു നീട്ടി ഉരുണ്ട മുലക്കണ്ണിനു ചുറ്റും നക്കിയ രാഹുൽ വാ തുറന്നു പറ്റാവുന്നത്ര മുല വായിലെടുത്തു ചപ്പാൻ തുടങ്ങി.
മറുമുല കൈകൊണ്ടു ഞെക്കിയും ഞെരടിയും ഉടച്ചു കുഴച്ചു മുല കുടിച്ച രാഹുലിന്റെ തലയിൽ അമർത്തി അനഘ പുളഞ്ഞു.

“കുടിക്ക് വാവേ….വലിച്ചു കുടിക്ക്…കടിച്ചോ എനിക്ക് നോവില്ല….വാവയ്ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള അത്രേം നേരം കുടിച്ചോ….ആഹ്…ഹ്മ്മ്….”

മടിയിൽ കുലച്ച കുണ്ണയ്ക്ക് മേലെ പാന്റിക്കും ലെഗ്ഗിൻസിനും ഉള്ളിലുള്ള പൂവ് ഉരച്ചു ഉരച്ചു അനഘ തേങ്ങി.

കൂർത്ത മുലഞെട്ടിനെ പല്ലു കൊണ്ട് കടിച്ചും നാക്ക് കൊണ്ട് തട്ടിയും അവൻ അവളെ സുഖിപ്പിച്ചു.
ഇടയ്ക്ക് മുലകൾ മാറ്റി ഊട്ടിയും അവൾ അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു.
മുലകൾ അവന്റെ ഉമിനീരിനാൽ തിളങ്ങി കയ്യുടെ പരാക്രമം കൊണ്ട് വെളുത്ത മുലകളിൽ ചുവപ്പ് ചായം പടർന്ന പോലെ ആയിരുന്നു.

അവന്റെ മുഖം പിടിച്ചുമാറ്റി ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു ഉമിനീര് അവനിലേക്ക് ഒഴുക്കിയ അനഘ അവന്റെ മുഖം മുഴുവൻ നക്കിയും കടിച്ചും തനിക്ക് കിട്ടിയ സുഖം പകർന്നു.

“ഇഷ്ടായോ അനൂസിന്റെ പിള്ളേരെ എന്റെ ചെക്കന്…”

കിതച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“എനിക്കെന്നും തരുവോ…അവളുമാരെ…”

“അവളുമാര് കുട്ടന്റെ അല്ലെ എടുത്തോ…”

അവളുടെ ചന്തി മൂടി കിടക്കുന്ന മുടി കൂട്ടി പിടിച്ചു താഴേക്ക് വലിച്ചു കഴുത്തിൽ ചപ്പി ഉറിഞ്ചി രാഹുൽ മുരണ്ടു.
രതി മൂർച്ച നൽകിയ ആലസ്യത്തിൽ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി കിടന്ന അനഖയാണ് അതാദ്യം കേട്ടത്.
രാഹുൽ അപ്പോഴും അവളുടെ കഴുത്തും നെഞ്ചും ചുംബിച്ചു തീർക്കുകയായിരുന്നു.

ഒരിക്കൽ കൂടെ കാളിങ് ബെൽ അടിക്കുന്നത് കേട്ട അനഘ അവന്റെ തല പിടിച്ചു മാറ്റി.
ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു നിന്ന അവനെ നോക്കി അനഘ പറഞ്ഞു.

“ആരോ വന്നിട്ടുണ്ട്…പോയി നോക്കിയിട്ട് വാ മോനു….”

“അവര് പൊയ്‌ക്കോളും….”