മത്തായിയുടെ മാന്ത്രിക മുട്ടയും ആലീസിന്റെ കൂഴച്ചക്കയും 2 [Bency] 168

“ഇപ്പൊ നിനക്ക് വിശ്വാസം ആയോ അപ്പന്റെ ആത്മാവ് ആണ് അന്ന് വന്നതെന്ന് ”
ആലീസ് ചോദിച്ചു
“ആത്മാവ് ആണേലും പ്രേതം ആണേലും മമ്മിക്ക് ഇത്ര കടി മൂത്ത് നിക്കുവാണോ. എന്റെ ദേഹത്താണ് കേറിയത് എന്ന് ഓർക്കണ്ടേ ”
ജോബിമോൻ കലിപ്പിൽ ആയിരുന്നു
“മോനെ നിന്റെ അപ്പനെ നിനക്ക് അറിഞ്ഞു കൂടെ”

ജോബിക്ക് കലി അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല
“എടാ വെള്ളിയാഴ്ച വൈകിട്ട് പണിക്കരുടെ അവിടെ പോകണം ”
ആലീസ് ഓർമ്മപ്പെടുത്തി
“നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും കാണിക്ക് ഞാൻ എങ്ങോട്ടും ഇല്ല ”
എന്ന് പറഞ്ഞു ജോബിമോൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി
ജോബി അമ്പിനും വില്ലിനും അടുക്കാത്തത് കൊണ്ട് മുറുക്കനെ കൂട്ടി പോകുവാൻ ആലീസ് തീരുമാനിച്ചു
വെള്ളിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ ആലീസ് റെഡിയായി ഒരു സെറ്റ് സാരിയും പച്ച ബ്ലൗസും അണിഞ്ഞു സുന്ദരി ആയി വന്ന ആലീസിനെ കണ്ട് കുമാറിന്റെ മുണ്ടിന്റെ ഇടക്ക് ഒരു മുഴുപ്പ് വന്നെങ്കിലും മത്തായിയുടെ ആത്മാവ് അവിടെ ചുറ്റി പറ്റി കാണും എന്ന കാര്യം ഓർത്തപ്പോൾ കുമാർ തന്റെ മടിക്കുത്തിലെ മുഴുപ്പ് തഴുകി താഴ്ത്തി
ബസിൽ കയറി മുക്കാൽ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്റ്റാൻഡിൽ ഇറങ്ങി അടുത്ത ബസിൽ കയറി
“നല്ല മഴക്കോള് ഉണ്ടല്ലോ അമ്മാമ്മേ ”
മുരുകൻ പറഞ്ഞു ”
മുരുകന്റെ മേലെ ഒരു കണ്ണും നട്ട് മത്തായിയുടെ ആത്മാവും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു
അതിൽ ആണെങ്കിൽ ഭയങ്കര തിരക്കും
ആ മലമുകളിലേക്ക് ആകെ രണ്ട് ബസുകളെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അതിൽ ഒരെണ്ണം പണി കാരണം മുടങ്ങിയത് കാരണം ഈ ബസിൽ നല്ല തിരക്കും
നല്ല മലഞ്ചരക്ക് വണ്ടി പോലെ ആലീസ് ബേസിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാ എണ്ണത്തിന്റെയും നോട്ടം ആലീസിന്റെ കൊഴുത്തുരുണ്ട മേനിയിലേക്ക് ആയിരുന്നു
വാതുക്കൽ നിന്ന ഫ്രീക്ക് കിളി പയ്യൻ ആലീസിന്റെ മുഴുത്ത മാറിൽ നെഞ്ചുരുമി നിന്നതും പടിയിൽ ചവിട്ടി കയറുമ്പോൾ അവന്റെ കൈമുട്ടുകൊണ്ട് ആലീസിന്റെ കൂഴച്ചക്ക ചന്തികളിൽ ഉന്തി വിട്ടതും കൂടെ വന്ന മുരുകനും പിന്നെ മത്തായിയുടെ ആത്മാവിനും ഒട്ടും പിടിച്ചില്ല
ബസ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യും മുന്നേ തന്നെ മഴ വീണു നല്ലപോലെ ഇടിവെട്ടോടു കൂടിയ മുട്ടൻ മഴ.
ബസ് പതിയെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി
അൽപ നേരത്തിനുള്ളിൽ കുമാറിന് ഇരിക്കാൻ സീറ്റ് കിട്ടി
കുമാർ നോക്കുമ്പോൾ ആലീസ് കമ്പിയിൽ പിടിച്ചു നിക്കുകയാണ്
താൻ എണീറ്റിട്ട് ആലീസിനെ ഇരുത്താം എന്ന് വെച്ചപ്പോൾ ഒന്ന് പൊങ്ങിയാൽ ചാടി കയറി ഇരിക്കാൻ പാകത്തിന് ആളുകൾ നിൽപ്പാണ്