മറ്റൊരു പൂക്കാലം 3 [സ്പൾബർ] 445

“മോളിങ്ങോട്ട് ഇരിക്ക്…”

അയാളിരിക്കുന്ന സെറ്റി തന്നെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയാണ് അവളെ ഇരിക്കാൻ ക്ഷണിച്ചത്..
നൈറ്റിക്കുള്ളിൽ അവൾ അടിപ്പാവാട ധരിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അവൾ കയറി വന്നപ്പഴേ അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു..

“ വേണ്ടച്ചാ… ഞാനിവിടെ നിന്നോളാം..”

ബഹുമാനത്തോടെ പറഞ്ഞ് സുരഭി ഒതുങ്ങി നിന്നു..

“മോളോടൊരു കാര്യം ചോദിക്കാനാ ഞാൻ വിളിപ്പിച്ചേ…
എന്റെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരന്റെ മകളല്ലേ..
നിനക്കെന്തേലും പ്രയസമുണ്ടായീന്ന് അവനറിഞ്ഞാ മോശമാ…”

ചിരിയോടെയാണ് പണിക്കർ പറഞ്ഞത്.
സുരഭിക്ക് ഒന്നും പിടികിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല..

“മോൾക്കിവിടെ എന്തേലും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ..?.
എന്തേലും പ്രശ്നം…?”..

അച്ചനുദ്ദേശിക്കുന്നത് ഇപ്പഴും സുരഭിക്ക് മനസിലാവുന്നില്ല..

“തുറന്ന് ചോദിക്കാം.
നന്ദനൊരു പാവമാ.. അവന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് മോൾക്കിഷ്ടപ്പെടാത്തത് എന്തേലും… ?”..

പണിക്കർ ഇര കോർത്ത് ചൂണ്ടയിട്ടു..

സുരഭിയൊന്നും മിണ്ടിയില്ല..
അച്ചനെന്തിനാണ് ഇപ്പോ ഇത് ചോദിക്കുന്നത് എന്നാണ് അവൾ ചിന്തിച്ചത്..

“മോൾക്കെന്നോട് എന്തും തുറന്ന് പറയാം..
മോള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നപോലെ… നന്ദൻ..
പെരുമാറുന്നില്ലേ…?”..

കുറുക്കന്റെ കൗശലത്തോടെ പണിക്കർ ചോദിച്ചു..
ഇങ്ങിനെ വളച്ച് കെട്ടി ചോദിച്ചൊന്നും ശീലമില്ല..
ആഗ്രഹം തോന്നിയാൽ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിക്കും..
പക്ഷേ, ഇവിടെ അത് വയ്യല്ലോ..

“ അത്… അച്ചാ… എനിക്ക്…”

എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന് സുരഭിക്കറിഞ്ഞില്ല..

“മോളേ… അച്ചൻ ചോദിക്കുന്നത് കൊണ്ട് വേറൊന്നും വിചാരിക്കരുത്..
പ്രശ്നമുണ്ടെങ്കിൽ പ്രതിവിധി കാണാം എന്ന് കരുതിയാണ് അച്ചൻ ചോദിക്കുന്നത്..
അവന് ശാരീരിക ബന്ധത്തിന് കാര്യമായ തകരാറെന്തെങ്കിലും…?”