മായികലോകം 12 [രാജുമോന്‍] 141

കാര്‍ ജനവാസം കുറഞ്ഞ സ്ഥലത്തെത്തി. ദൂരെ ദൂരെ ചെറിയ ചെറിയ വീടുകള്‍ മാത്രം. അവസാനം അവന്‍ ഒരു അടഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഗെയ്റ്റ് ഉള്ള വീടിന് മുന്നില്‍ വന്നു നിര്‍ത്തി.

അവന്‍ കാറില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി ഗെയ്റ്റ് മലര്‍ക്കെ തുറന്നു തിരിച്ചു കാറില്‍ കയറി വീട്ടിലേക്ക് കാര്‍ കയറ്റി.

“എന്താ ഇവിടെ”

“അതൊക്കെ പറയാം. ഞാന്‍ പോയി ഗെയ്റ്റ് ഗെയ്റ്റ് അടച്ചു വരട്ടെ.”

നീരജ് പോയി ഗെയ്റ്റ് ലോക്ക് ചെയ്തു വന്നു.

“നീ എന്താ ഈ പേടിച്ചരണ്ടിരിക്കുന്നെ?”

“ഒന്നൂല”

അവന്‍ പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും ഒരു സെറ്റ് താക്കോല്‍ എടുത്തു അവളുടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു.

“ഇതാണ് ഞാന്‍ പറഞ്ഞ സര്‍പ്രൈസ്. ഇനി നമ്മള്‍ ജീവിക്കാന്‍ പോകുന്നത് ഈ വീട്ടില്‍ ആണ്. നിന്‍റെ ആഗ്രഹം പോലെ ആള്‍ത്തിരക്കൊന്നും ഇല്ലാത്ത നമ്മള്‍ മാത്രം ഉള്ള ഒരു ലോകം. നീ തന്നെ വേണം വലതുകാല്‍ വച്ച് ആദ്യം ഈ വീട്ടില്‍ കയറെണ്ടത് എന്നു എനിക്കു നിര്‍ബന്ധം ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നത്. ഞാന്‍ ഇതുവരെ  അകത്തു കയറിയില്ല. ആദ്യം നീ തന്നെ കയറണം. പോയി തുറക്കൂ”

എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ മായ ആകെ മരവിച്ചു നിന്നു.

“എന്താ നീ അന്തംവിട്ടു നോക്കി ഇരിക്കുന്നത്. പോയി തുറക്കെന്‍റെ പെണ്ണേ”

മായ പോയി വാതില്‍ തുറന്നു. നീരജ് പറഞ്ഞ പോലെ വലതു കാല്‍ വച്ച് തന്നെ അകത്തു കയറി.

അകത്തു കയറി മായ മുറിക്കകത്ത് ചുറ്റും നോക്കി.

നീരജ് അപ്പോഴേക്കും അവന്‍റെ കയ്യില്‍ ഉള്ള പേപ്പര്‍ അവളുടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു.

“നമുക്ക് വേണ്ടി വാങ്ങിയ ഈ വീടിന്‍റെ ആധാരം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇത് നിന്‍റെ കയ്യില്‍ ഇരിക്കട്ടെ”

അതും പറഞ്ഞു നീരജ് മായയുടെ കയ്യിലെക്കു ആ വീടിന്‍റെ ആധാരം വച്ചു കൊടുത്തു.

എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ നടക്കുന്നതു. മായയ്ക്ക് ഇത് സത്യമോ അതോ സ്വപ്നമോ എന്നു അപ്പോഴും വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.

“നീ ഇരിക്കൂ. ഇതൊക്കെ എങ്ങിനെ എന്നല്ലേ ആലോചിക്കുന്നത്? എനിക്കു മനസിലായി.”

“സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ടു. നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ കണ്ടിട്ടു ഇപ്പോ ഏകദേശം ഒരു 3 വര്ഷം എങ്കിലും ആയില്ലേ? അന്ന് ശ്രുതിയുടെ കല്യാണത്തിന് അല്ലേ നമ്മള്‍ അവസാനം കണ്ടത്?”