മഴ 2 [അരവിന്ദ്] 129

അനുവിന് എണീക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിലായിരിന്നു അവൾ.അവൾ അത്രയ്ക്കും തളർന്നിരുന്നു. അവൾ അഹ് ഒരു നിമിഷത്തെ സുഖത്തിനു അടിമപ്പെട്ടുപോയെങ്കിലും അഹ് നിമിഷം ഓർത്തു അവളുടെ മനസ് വിഷമിച്ചിരുന്നു. അർജുനുമായി പിരിയേണ്ടി വരുമെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അവൾക് ഭൂമി പിളർന്നു  താഴ്ചയിലേക്ക് പോയാൽ മതിയെന്ന് അവൾ ഓർത്തു.
അർജുന് അവളോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ പോലും അവളെ പിരിയാൻ അവനു സാധിക്കില്ലായിരുന്നു. ഈ ദിവസം എങ്ങിനെ എങ്കിലും മറന്ന് അവളെ പറഞ്ഞു പഴയ അവന്റെ അനു ആക്കി മുന്നോട്ട് പോകാൻ അവൻ തീരുമാനിച്ചു.
അവൻ തന്നെ മുൻകൈ എടുത്ത് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ അവൻ തീരുമാനിച്ചു.അവൻ പതിയെ വാതിൽ തുറന്ന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു അവൻ അഹ് കാഴ്ച കണ്ട് അവനിൽ വീണ്ടും വികാരം ഉണർത്തി.
അവൾ നൂൽബന്ധമില്ലാതെ അവളുടെ ടോപ് കൊണ്ട് മുല മറച്ചു സോഫയിൽ കിടന്ന് കരയുകയായിരിന്നു. അവളുടെ ചുണ്ടിലും മുഖതും അവന്റെ പാൽ ഉണങ്ങിപിടിച്ചിരുന്നു.

അവൾ അവനെ കണ്ടതും എണീക്കാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആണെങ്കിൽ പോലും ഓടി ചെന്ന് അവനെ കെട്ടി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.അവൻ അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്താനോ വഴക്ക് പറയാനോ നിൽക്കാതെ അവൻ അവളെ സമാധാന പെടുത്തി അഹ് അവന്റെ പെരുമാറ്റത്തിൽ അവൾക്ക് അത്ഭുതമുണ്ടാക്കി അവനോടുള്ള ബഹുമാനം ഇരട്ടിച്ചു. അവൻ തന്നെ അവളെ ബാത്രൂം ഇലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി അവളുടെ ഫെബിന്റെ പാൽ ഉണങ്ങിപിടിച്ചിരുന്നതൊക്കെ കഴുകി വൃത്തിയാക്കി അവളുടെ പൂറും മുലയുമെല്ലാം തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി. ഫെബിൻ അടിച്ചു പദം വരുത്തി അവളുടെ പൂർ ചുമന്നിരുന്നു. ശേഷം അവളുടെ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം ഇട്ട് അവൾ അവന്റെ ഒപ്പം സോഫയിൽ ഇരിന്നു.