മഴപെയ്തനേരം 2 [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 487

ഗിരിജ പറഞ്ഞു

അപ്പോഴേക്കും അപ്പു അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു

“എവിടെപോയതാ മോനേ…”

ബാലൻ ചോദിച്ചു

“വെറുതെ പുറത്തേക്ക്…”

അപ്പു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,

“നീ ഊണ് കഴിച്ചോ അപ്പു…?”

വാക്കുകളിൽ തേൻ പുരട്ടിക്കൊണ്ട് ലത ചോദിച്ചു

“ഉവ്വ്…”

അപ്പു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

അപ്പോഴേക്കും അപ്പുവിന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു, അവൻ കാൾ എടുത്ത് ചെവിയിലേക്ക് വച്ചു

അവൻ സ്ഫുടമായി ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവർ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്നു,

പെട്ടെന്ന് സംസാരത്തിനിടയിൽ അപ്പുവിന്റെ മുഖം ഗൗരവമാകുന്നതും, ദേഷ്യത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നതും കേട്ട് എല്ലാവരും അവനെ ഉറ്റുനോക്കി,

ആ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്ത് പിന്നീട് വേറെ ഒരുപാട് കാളുകൾ അവൻ ചെയ്തു, അവന്റെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ നിറഞ്ഞു നിന്നു, അവൻ വല്ലാതെ വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

ഇതെല്ലാം നോക്കി നിന്ന ചന്തു അവനരികിലേക്ക് നടന്ന് അവന്റെ തോളിൽ കൈ വച്ച്, എന്താ എന്നർത്ഥത്തിൽ അവനെ നോക്കി

“ചന്തു… എനിക്കുടനെ തിരികെപോണം… പറ്റുമെങ്കിൽ ഇന്ന് തന്നെ…”

അപ്പു ടെൻഷനോടെ മുഖത്തെ വിയർപ്പ് അമർത്തി തുടച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനെയും കൂട്ടി കാറിനരികിലേക്ക് നടന്നു,

ചന്തു ഞെട്ടിത്തരിച്ച് അവനെ നോക്കി

“തിരികെപോകാനോ…? എന്താടാ കാര്യം…? നീയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ വിയർക്കുന്നെ…?”

ചന്തു ആവലാതിയോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു

“എല്ലാം പറയാം നീ വണ്ടിയെടുക്ക്…”

അപ്പു കാറിന്റെ കീ ചന്തുവിന് കൊടുത്തുകൊണ്ട് കാറിലേക്ക് കയറി…

കാർ ടൗണിനടുത്തായുള്ള ഒരു ഇരുനില വീടിന് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നു