മഴത്തുള്ളിക്കിലുക്കം [JO] 1230

അതുകൊണ്ടാവാം മറ്റൊരു പുരുഷൻ തൊടും മുന്നേ അവളൊരു വിഷാദ രോഗിയായത്. പിറ്റേന്ന് മുതൽ മറ്റൊരാളോടും അവൾ മിണ്ടിയിട്ടില്ല….ചലിച്ചിട്ടില്ല…. അവളെയും കൊണ്ടു തന്റെ അടുത്തെത്താൻ പലവട്ടം ഞാനൊരുങ്ങി. കഴിഞ്ഞില്ല…. മനസ്സ് വിലക്കി….ഇത്രയും സ്നേഹമുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ നഷ്ടപ്പെടും എന്ന ചിന്ത….വ്യാമോഹം ആയിരുന്നു…. കുറേക്കാലം കഴിയുമ്പോൾ അവളുടെ രോഗം മാറുമെന്നുള്ള എന്റെ ചിന്ത….നടന്നില്ല….നീണ്ട മൂന്ന് വർഷം….ആ കിടപ്പിൽ തന്നെയവൾ പോയി….യാത്ര പോലും ചോദിക്കാതെ…. താനിന്നു വരുമെന്നെനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു… അതാ വന്നത്. ഇത് താൻ അറിയണമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. കൂട്ടുകാരുമായി ബന്ധവുമില്ലാത്ത താൻ അറിഞ്ഞിരിക്കില്ലന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. താൻ പെണ്ണ് കെട്ടിയെന്നെനിക്കറിയാം….പക്ഷേ ഞാൻ പിന്നൊരാളെ നോക്കിയില്ല….കാരണം എന്റെ പെണ്ണ് …..അവളൊരു പെണ്ണായിരുന്നു……

ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല….ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണീർ പോലും തുടക്കാൻ മനസ്സില്ലാതെ തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ അയാളുടെ സ്വരം വീണ്ടുമുയർന്നു…

ഒന്ന് ചോദിക്കാമായിരുന്നില്ലേ അവളോട്???? അല്ലെങ്കിൽ വിളിക്കമായിരുന്നില്ലേ അവളെ???? എന്തിന് വേണ്ടെന്നു വെച്ചു????

മറുപടി പറഞ്ഞില്ല….ചോദിച്ചത് മനസ്സാണെന്നു തോന്നി….കാഴ്ചയെ മറച്ചുകൊണ്ടു കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി. കണ്ണീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി. പൊട്ടിക്കരയാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു പിടിച്ചു. എന്നിട്ടും വിങ്ങിപ്പൊയി…. മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും മനസ്സിലെ ദുഃഖം കടംകൊണ്ടപോലെ കാർമേഘം ആർത്തലച്ചു. അതിലൊരു മഴത്തുള്ളി എന്റെ കണ്ണിൽ വന്നു പതിച്ചു എന്റെ കണ്ണീർ അതിലേക്ക് അലിയിച്ചു…. എനിക്ക് തോന്നി അത് അവളാണെന്നു….

ആ മഴത്തുള്ളിക്കിലുക്കം അവളുടെ ചിരിയാണെന്ന്…. ആ മഴ അവളെന്റെ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുക്കാനായി പെയ്തതാണെന്നു……!!!!

(The end)

നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടും പറയാതെ പോയതുകൊണ്ടുംമാത്രം സഭലമാകാതെ പോയ ഒരായിരം പ്രണയങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ഈ എളിയ പരീക്ഷണം സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ടും ഹൃദയപൂർവ്വം നിങ്ങളുടെ ജോ…..